Oxone jest tak zwaną potrójną solą i składa się z peroksymonosiarczanu potasu, właściwego utleniacza, siarczanu potasu i disiarczanu potasu w stosunku molowym 2 do 1 do 1. Tak więc oczywiście pojawia się wiele niepożądanych substancji, które zajmują dużo objętości, ponieważ nadsiarczan stanowi tylko około 45% całkowitej masy.
Ma to znaczenie, ponieważ potrzeba 11 kg Oxone na kg metylostyrenu.
Plus jod, to nie jest tani sposób - w najlepszym przypadku otrzymasz 970 g P2P.
Ale jeśli chodzi o objętość rozpuszczalnika: Możliwe jest wyodrębnienie nadsiarczanu z Oxone i użycie go samego, co zmniejsza objętość rozpuszczalnika raczej o połowę. Dziesięć do dwudziestu litrów powinno wystarczyć. Inne podejście niż "sump all in" do dodawania odczynników może jeszcze bardziej zmniejszyć tę objętość.
200 litrów to żart, który jest spowodowany ekstrapolacją liczb z milimoli w artykułach na fikcyjne reakcje 1 kg. To nie działa w ten sposób.