Bilim insanları arasında psychedelic ilaçları aldıktan sonra bir kişiye ne olduğu konusunda uzun zamandır bir tartışma var. Bu deneyim, en azından kısmen, psilosibin veya ketamin kullanımının algıyı bir dereceye kadar dönüştürdüğü inancına dayanan plasebo etkisinden kaynaklanıyor olabilir.
Stanford Üniversitesi'nde anesteziyoloji doçenti olan Boris D. Heifitz, psychedelics tüketildiğinde zihinde ve beyinde meydana gelen süreçleri tanımlamayı amaçlayan laboratuvar araştırmasının bir parçası olarak bu soruyu araştırıyor. Bazen dramatik bir şekilde hayat değiştiren deneyimlerinin ne kadarının kimyasal değişikliklerden, deneyimsel gerçekliklerden kaynaklandığını ve ne kadarının zihinsel ve öznel olduğunu araştırıyor.
Bu etkilerin, örneğin beynin serotonin reseptörlerini etkileyen maddelere verilen biyokimyasal bir reaksiyondan çok daha karmaşık faktörlere bağlı olabileceği ortaya çıkıyor.
Dr. Heifitz, psychedelic deneyimin doğasını anlamaya yönelik yıllar süren çalışmalarını paylaşıyor.
Stanford Üniversitesi'nde anesteziyoloji doçenti olan Boris D. Heifitz, psychedelics tüketildiğinde zihinde ve beyinde meydana gelen süreçleri tanımlamayı amaçlayan laboratuvar araştırmasının bir parçası olarak bu soruyu araştırıyor. Bazen dramatik bir şekilde hayat değiştiren deneyimlerinin ne kadarının kimyasal değişikliklerden, deneyimsel gerçekliklerden kaynaklandığını ve ne kadarının zihinsel ve öznel olduğunu araştırıyor.
Bu etkilerin, örneğin beynin serotonin reseptörlerini etkileyen maddelere verilen biyokimyasal bir reaksiyondan çok daha karmaşık faktörlere bağlı olabileceği ortaya çıkıyor.
Dr. Heifitz, psychedelic deneyimin doğasını anlamaya yönelik yıllar süren çalışmalarını paylaşıyor.
Özellikle terapötik uygulamalar bağlamında, psychedeliclerin etki mekanizmalarını daha iyi anlamaya doğru mu ilerliyoruz? Bu dönüştürücü deneyimleri ruhsal bozuklukların tedavisi için kullanmak mümkün hale geliyor mu?
Bu alanda uzun süre çalışmış olmasına rağmen, psikedeliklerin incelenmesi gibi içinden çıkılmaz bir sorunla karşı karşıya kalmıştır. Heifitz bu soruyu üç kategoriye ayıran çok faydalı bir şema bulmuştur.
İlk kategori, beynin temel işleyişiyle - kimyasalların hücre reseptörleriyle etkileşimi - ilgili olan ilacın biyokimyasal etkilerini içerir. Bu, kişi uyuşturucunun etkilerinin farkında olsa da olmasa da meydana gelir.
Birsonraki kategori, algısal değişiklikler, canlı, halüsinatif ve olağanüstü duyguları içeren bilinçli deneyimlerdir . Bu deneyimler genellikle uyuşturucunun alınmasıyla ilişkilendirilir, ancak ruh hali veya bakış açısındaki değişikliklerin uyuşturucunun sonucu mu yoksa kendi başlarına deneyimsel bir taraf mı olduğunu belirlemek zordur.
Üçüncü kategori, narkotik olmayan faktörler olarak bilinen, uyuşturucu veya yolculuktan bağımsız olan genel deneyimin tüm yönlerini kapsar . Bunlar psikolog ve psychedelics savunucusu Timothy Leary 'nin "tutum ve çevre" olarak adlandırdığı şeylerdir . Ruh haliniz ve çevreniz sonuçlarınızı ne kadar etkiliyor? Bu kategori, depresyon durumları, beklenti deneyimleri, stres seviyeleri ve çevre gibi iyileşme beklentilerini içerir. Ayrıca, yoğun deneyimlerin kavramsallaştırıldığı ve günlük hayata dahil edildiği entegrasyon aşamasına da değinir.
Bu alanda uzun süre çalışmış olmasına rağmen, psikedeliklerin incelenmesi gibi içinden çıkılmaz bir sorunla karşı karşıya kalmıştır. Heifitz bu soruyu üç kategoriye ayıran çok faydalı bir şema bulmuştur.
İlk kategori, beynin temel işleyişiyle - kimyasalların hücre reseptörleriyle etkileşimi - ilgili olan ilacın biyokimyasal etkilerini içerir. Bu, kişi uyuşturucunun etkilerinin farkında olsa da olmasa da meydana gelir.
Birsonraki kategori, algısal değişiklikler, canlı, halüsinatif ve olağanüstü duyguları içeren bilinçli deneyimlerdir . Bu deneyimler genellikle uyuşturucunun alınmasıyla ilişkilendirilir, ancak ruh hali veya bakış açısındaki değişikliklerin uyuşturucunun sonucu mu yoksa kendi başlarına deneyimsel bir taraf mı olduğunu belirlemek zordur.
Üçüncü kategori, narkotik olmayan faktörler olarak bilinen, uyuşturucu veya yolculuktan bağımsız olan genel deneyimin tüm yönlerini kapsar . Bunlar psikolog ve psychedelics savunucusu Timothy Leary 'nin "tutum ve çevre" olarak adlandırdığı şeylerdir . Ruh haliniz ve çevreniz sonuçlarınızı ne kadar etkiliyor? Bu kategori, depresyon durumları, beklenti deneyimleri, stres seviyeleri ve çevre gibi iyileşme beklentilerini içerir. Ayrıca, yoğun deneyimlerin kavramsallaştırıldığı ve günlük hayata dahil edildiği entegrasyon aşamasına da değinir.
Her biri bir dereceye kadar bağımsızlık sergilediği için bu kategorilerin her birini ayrı ayrı ele almakta fayda vardır. Amaç, her bir yönün daha derinlemesine anlaşılması için bu kategorilerin her birini mümkün olduğunca spesifik hale getirmektir.
Çalışma nasıl başladı?
Çalışmamızda, depresyondaki katılımcılara genel anestezi altında ketamin uygulanan bir deney gerçekleştirdik. Amaç, ilacın biyokimyasal etkisini bilinçli deneyim dışında izole etmek ve depresif hastaların durumunu iyileştirip iyileştirmediğini bulmaktı.
Önemli bir soruya cevap aradık: kişinin durumunun iyileşmesine tam olarak ne katkıda bulunuyor - maddenin kendisi mi yoksa maddenin deneyimi mi?
Olası yaklaşımlardan biri, öznel deneyimi ortadan kaldırmak için ilacı modifiye etmektir. Ancak bu uzun bir süreçtir. Bir anestezi uzmanı olarak, ketaminle ilişkili psişik etkilerin bilinçli algısını bastırmak için genel anestezi kullanmaya karar verdim, ki birçok kişi bunun antidepresan etkilerinin anahtarı olduğunu düşünüyor.
Çalışma nasıl başladı?
Çalışmamızda, depresyondaki katılımcılara genel anestezi altında ketamin uygulanan bir deney gerçekleştirdik. Amaç, ilacın biyokimyasal etkisini bilinçli deneyim dışında izole etmek ve depresif hastaların durumunu iyileştirip iyileştirmediğini bulmaktı.
Önemli bir soruya cevap aradık: kişinin durumunun iyileşmesine tam olarak ne katkıda bulunuyor - maddenin kendisi mi yoksa maddenin deneyimi mi?
Olası yaklaşımlardan biri, öznel deneyimi ortadan kaldırmak için ilacı modifiye etmektir. Ancak bu uzun bir süreçtir. Bir anestezi uzmanı olarak, ketaminle ilişkili psişik etkilerin bilinçli algısını bastırmak için genel anestezi kullanmaya karar verdim, ki birçok kişi bunun antidepresan etkilerinin anahtarı olduğunu düşünüyor.
Stanford Tıp Fakültesi' ndenpsikiyatristler Laura Heck ve Alan Schatzberg ile yakın işbirliği içinde çalıştık ve çalışmamızı son 15 yılda yapılan önceki ketamin çalışmalarının standartlarını karşılayacak şekilde tasarladık.
Benzer bir katılımcı örneği seçtik - diğer tedavilerden fayda görmemiş orta ila şiddetli depresyonu olan kişiler. Aynı anketleri ve aynı dozda ketamini kullandık.
Temel fark, katılımcıların kalça, diz veya fıtık ameliyatı geçirmiş olması ve anestezi sırasında onlara standart dozda antidepresan ketamin vermemizdi. Hastalar anestezi altında olduklarından ve ilacı alıp almadıklarını bilemediklerinden, çalışmamız ketaminin ilk kör testiydi.
Şaşırtıcı bir şekilde, ketamin almayan plasebo grubu da ilacı alanlardan farklı olmayan bir iyileşme gösterdi. Hastaların yaklaşık %60'ında semptomlar yarı yarıya azaldı ve %30'unda majör depresif bozukluk tamamen geriledi. Bu hastalar yıllardır acı çekiyordu ve sonuç büyük bir sürpriz oldu. Bir bakıma çalışma başarısız sayılabilir çünkü gruplar arasındaki farkları tespit edemedik.
Benzer bir katılımcı örneği seçtik - diğer tedavilerden fayda görmemiş orta ila şiddetli depresyonu olan kişiler. Aynı anketleri ve aynı dozda ketamini kullandık.
Temel fark, katılımcıların kalça, diz veya fıtık ameliyatı geçirmiş olması ve anestezi sırasında onlara standart dozda antidepresan ketamin vermemizdi. Hastalar anestezi altında olduklarından ve ilacı alıp almadıklarını bilemediklerinden, çalışmamız ketaminin ilk kör testiydi.
Şaşırtıcı bir şekilde, ketamin almayan plasebo grubu da ilacı alanlardan farklı olmayan bir iyileşme gösterdi. Hastaların yaklaşık %60'ında semptomlar yarı yarıya azaldı ve %30'unda majör depresif bozukluk tamamen geriledi. Bu hastalar yıllardır acı çekiyordu ve sonuç büyük bir sürpriz oldu. Bir bakıma çalışma başarısız sayılabilir çünkü gruplar arasındaki farkları tespit edemedik.
Buradan, sonuçlarımızın ketaminin etki mekanizmalarının net bir şekilde anlaşılmasını sağlamadığı sonucuna varıyorum. Bunun yerine, tedavide ilaç dışı faktörlerin önemini vurgulamaktadırlar, bu da genellikle plasebo etkisi olarak adlandırılan şeye atıfta bulunmaktadır. Bu terim, şeker haplarının kullanımından cerrahi manipülasyona kadar çeşitli fenomenleri kapsamaktadır.
Bizim durumumuzda, ameliyat öncesi hazırlık ve ruhsal durumlarıyla ilgilenen birilerinin olmasına alışkın olmayan hastalarla etkileşimle ilgili olabilir.
Çalışma katılımcılarıyla neler konuştunuz?
Onlarla uzun uzun konuştuk, hikayelerini dinledik ve onları daha iyi tanıdık. Gerçekten görüldüklerini ve dinlendiklerini hissettiklerine inanıyorum ki bu pek çok hastanın ameliyat öncesinde yaşamadığı bir durum. Bu bana psychedelic araştırmalar için hazırlık aşamalarını hatırlatıyor. Her iki gruptaki katılımcılar da katılmak için motive olmuşlardı.
Bizim çalışmamızda, ilacın terapötik etkisinin test edilmesine katıldıkları ve ilacı alma şanslarının %50 olduğu konusunda bilgilendirildiler. Ardından önemli an, stresli ve önemli bir olay olan ameliyatın kendisi geldi.
Hastalar ameliyat sırasında gözlerini kapatmış ve zamanın geçmediğini hissederek açmışlardır. Deneyimin gerçeklerini doğrulayacak bandajları ve yara izleri olmasına rağmen, başlarına önemli bir şey geldiğini hissettiler.
Sonuç beklentisi gibi tıbbi olmayan faktörlerin muhtemelen çoğu psikedelik araştırmada önemli bir rol oynadığı ve belirgin bir terapötik etkiye sahip olabileceği anlaşılmaktadır . Katılımcıların derin duygular yaşadığı açıkça görülüyordu. Çoğu insan uzun süreli depresyondan kendi kendine kurtulamaz; ameliyattan sonra daha kötü hissederler ve bu veriler tarafından desteklenmektedir.
Birkaç saatlik iletişim ve paylaşılan deneyimin ardından elde ettiğimiz olumlu etkinin, beklenti ve umut gibi ilaç dışı faktörlerin önemini vurguladığını belirtmek önemlidir. Terapinin geliştirilmesinde bu unsurları göz ardı etmek yanlış olur. Aslında, pek çok klinisyen hastalarla etkileşime girerken her gün benzer teknikler kullanmakta ve plasebo etkisini aktif olarak devreye sokmaktadır.
Sonuç beklentisi gibi tıbbi olmayan faktörlerin muhtemelen çoğu psikedelik araştırmada önemli bir rol oynadığı ve belirgin bir terapötik etkiye sahip olabileceği anlaşılmaktadır . Katılımcıların derin duygular yaşadığı açıkça görülüyordu. Çoğu insan uzun süreli depresyondan kendi kendine kurtulamaz; ameliyattan sonra daha kötü hissederler ve bu veriler tarafından desteklenmektedir.
Birkaç saatlik iletişim ve paylaşılan deneyimin ardından elde ettiğimiz olumlu etkinin, beklenti ve umut gibi ilaç dışı faktörlerin önemini vurguladığını belirtmek önemlidir. Terapinin geliştirilmesinde bu unsurları göz ardı etmek yanlış olur. Aslında, pek çok klinisyen hastalarla etkileşime girerken her gün benzer teknikler kullanmakta ve plasebo etkisini aktif olarak devreye sokmaktadır.
Bu, psychedelics'in etkilerinin büyük ölçüde veya tamamen plasebo etkisine dayanabileceği anlamına mı geliyor?
Buradaki soru şudur: Plasebo ile neyi kastediyoruz? Bu kelimenin genellikle olumsuz bir çağrışımı vardır, değil mi? Bir kişi plaseboya tepki veriyorsa, bu her şeyin yolunda gittiğini gösterebilir. Ancak bizim çalışmamız bununla ilgili değil.
Günlük yaşam olaylarını düşünün. Bir kalp krizi ya da ölüme yakın bir deneyim, kişiyi yaşam tarzı alışkanlıklarını değiştirmeye - egzersiz yapmaya ve doğru beslenmeye - itebilir . Tüm bunlar "plasebo etkisi" olarak nitelendirilebilir.
Bir başka yol da yaşam değişikliklerine yol açan dönüşümsel bir deneyim yaşamaktır . Asıl soru, bunun pratikte nasıl başarılacağıdır. Birine kalp krizi geçirtemezsiniz ya da onu uçuk bir tatile gönderemezsiniz ama psychedelic bir deneyim sunabilirsiniz. Bu, bir dönüm noktası olabilecek ve olumlu değişimi teşvik edebilecek güçlü, benzersiz bir deneyimdir.
Psychedelic'lerin klinik deneylerde kullanımı daha önce bahsedilen üç kategoriyle nasıl ilişkilidir?
Psychedelic dönüşümün biyokimyasal etkilere, yolculuk sırasındaki rüyalara veya tıbbi olmayan faktörlere bağlı olduğu kavramına geri dönelim. Anestezi altındaki ketamin çalışmamız, beklentiler gibi tıbbi olmayan unsurların rolünü vurgulamakta, ancak "Sorun ilaç mı yoksa yolculuk mu?"sorusunu ele almamaktadır .
Bunu açıklığa kavuşturmak için bazı bilim insanları, depresif hastaların bu tür ilaçları aldıktan sonra rahatlayıp rahatlayamayacaklarını görmek için "psychedelics olmayan" - halüsinojenik özellikleri olmayan psychedelics türevlerini araştırıyorlar. Bu "uyuşturucu trip tedavisi "dir.
Peki ya tekrarlanabilen ve klasik bir psikedelik kaynaklı yolculuğun birçok özelliğini yerine getiren, ancak psikedelik kullanımını gerektirmeyen bir deneyim yaratarak "uyuşturucuyu yolculuktan tedavi edebilirsek " ne olur? Bu durumda, insanlara üzerinde çalışılabilecek ve kalıcı etkileri olan güçlü, canlı ve ifşa edici deneyimler bekleyebileceğimiz derin ve standartlaştırılmış bir deneyim sağlıyoruz. Psychedelics olmadan da aynı sonuçları alabilir miyiz?
Bu kesin bir kanıt olmayacaktır, ancak psychedelics'in etkilerinden sorumlu belirli reseptörlerin aktivasyonu hakkında özel bir şey olmayabileceğine dair ikna edici kanıtlar sağlayacaktır. Psikolojik dönüşümde insan deneyiminin önemini vurgulayacaktır.
Dolayısıyla, psikedelik bir ilaç olmadan, psikoaktif olmayan maddeler kullanarak istenen sonuçları elde etmek mümkün müdür?
Peki ya tekrarlanabilen ve klasik bir psikedelik kaynaklı yolculuğun birçok özelliğini yerine getiren, ancak psikedelik kullanımını gerektirmeyen bir deneyim yaratarak "uyuşturucuyu yolculuktan tedavi edebilirsek " ne olur? Bu durumda, insanlara üzerinde çalışılabilecek ve kalıcı etkileri olan güçlü, canlı ve ifşa edici deneyimler bekleyebileceğimiz derin ve standartlaştırılmış bir deneyim sağlıyoruz. Psychedelics olmadan da aynı sonuçları alabilir miyiz?
Bu kesin bir kanıt olmayacaktır, ancak psychedelics'in etkilerinden sorumlu belirli reseptörlerin aktivasyonu hakkında özel bir şey olmayabileceğine dair ikna edici kanıtlar sağlayacaktır. Psikolojik dönüşümde insan deneyiminin önemini vurgulayacaktır.
Dolayısıyla, psikedelik bir ilaç olmadan, psikoaktif olmayan maddeler kullanarak istenen sonuçları elde etmek mümkün müdür?
Gerçek olabilir - ama şu anda bunu bilmiyoruz. Bu deney gerektiren bir soru. Stanford'da anestezi uzmanı olanHarrison Shung-Wen Chou ile "anestezi sırasında rüya görme" adını verdiğimiz bir protokol üzerindeçalıştım . Bu bilinç durumu anesteziden çıkmadan önce gerçekleşiyor. Hastalar, ameliyattan sonra uyandıklarında, daha derin bir uykudan geçerler ve bazıları rüya olarak yorumlanan farklı bilinç durumlarından geçerler. Hastaların yaklaşık %20'sinin rüyalarla ilgili anıları vardır.
Bu süreci uzatıyoruz ve bu durumun biyobelirteçlerine odaklanmak için EEG kullanıyoruz. Hastayı bu uyanma öncesi durumda 15 dakikaya kadar tutabiliyoruz. Katılımcılar uyandıklarında canlı ve önemli hikayeler paylaşıyorlar. Rüyaları çok gerçekçi.
Fiziksel yaralanmaları olan hastalar bedenlerini yeniden bütünleştirdiklerini ve bedenlerini bir bütün olarak anlamlandırdıklarını bildiriyorlar. Doğuştan erkek olarak atanan ve cinsiyet doğrulama ameliyatı geçiren bir katılımcı, cinsiyet doğrulamasından sonra hayatını yeniden hayal ettiğinden, kendisini cinsiyetine uygun bir bedenle yoğun askeri tatbikatlarda hayal ettiğinden bahsetti.
Bu deneyimler canlı, duygusal ve bazen de halüsinatiftir. Psychedelic tıbbında bulunanlarla karşılaştırılabilir terapötik etkiler gözlemlediğimiz birkaç vaka yayınladık: yoğun deneyimler ve ardından zihinsel bir bozukluğun semptomlarında iyileşme.
Bu uyku durumlarında EEG sonucunda gözlemlenen fizyoloji, psychedeliclerin etkisi sırasındaki EEG ile karşılaştırılabilir. Tanımlanan süreçlerin fenomenolojisinde bazı benzerlikler ve benzer terapötik etkiler görüyoruz.
Bundan sonra ne planlanıyor?
Yaygın olarak kullanılan anestezik propofole dayalı ikna edici bir terapötik ajan yaratma olasılığına ek olarak, beyindeki plasebo etki mekanizmaları hakkındaki bilgilerimize dayalı deneysel araçların geliştirilmesini aktif olarak sürdürüyoruz.
Amacımız üç temel unsuru ayırmaktır: ilaç etkisi, deneyimsel etki ve ilaç dışı faktörler. Psychedelic kullanımından bağımsız olan bu önemli etkilerden en az ikisi, psychedelic çalışmalarında gözlemlenen sonuçları açıklamaya yetecek kadar derin terapötik etkiler üretebilmektedir.
Bu, halüsinojenik etkileri ortadan kaldırmak için ilacı yeniden düşünmeye odaklandığımızda belki de vurgunun olması gereken yerde olmadığını vurgulamaktadır. Deneyimin kendisini değiştirmeye odaklanmamız gerekiyor.
Bununla birlikte, üçüncü boyut olan uyuşturucu etkisi üzerinde çalışmaya devam ediyoruz. Halüsinojenik olmayan psikedeliklerin kullanımına öncülük eden Davis, Kaliforniya Üniversitesi'nde kimyager olan David E. Olson ile işbirliği yapıyoruz. Geliştirdiği ve en azından farelerde beyin süreçlerini klasik psychedelic'ler gibi aktive etmeyen bir ilacın neden olduğu derin nöroplastik değişikliklerin araştırılmasına yardımcı oluyoruz.
Bu yöntemleri uygulayarak psychedelic terapi olarak adlandırdığımız bu karmaşık terapötik yaklaşımın bileşenlerini deneysel olarak tanımlama, izole etme ve belirleme konusunda ilerleme kaydedebileceğimizi göstermeyi amaçlıyoruz.
Bu yöntemleri uygulayarak psychedelic terapi olarak adlandırdığımız bu karmaşık terapötik yaklaşımın bileşenlerini deneysel olarak tanımlama, izole etme ve belirleme konusunda ilerleme kaydedebileceğimizi göstermeyi amaçlıyoruz.