Uyuşturucunun yaygın bir şekilde suç olmaktan çıkarılması göründüğü kadar çılgınca değildir.
Önsöz
Kot gömlek giymiş uzun boylu beyaz bir adam sobanın önünde durmaktadır. Kamera, yumurta kartonuna uzanan ve sonra çekerek dökme demir tavayı ortaya çıkaran elini takip eder.
Kamerayla göz teması kurduktan sonra yumurtayı işaret eder - "Bu senin beynin". Tavayı işaret ediyor. "Bu uyuşturucu".
Kaslı bir eliyle yumurtayı sıcak tavaya kırıyor. Tavayı yere çarparken yumurta sızar ve cızırdar. "Bu senin uyuşturucu kullanan beynin".
Kamera tekrar onun bakışlarına yükselir. "Sorusu olan var mı?"
İnsanlık tarihinde kahvaltıyı değerlendirmekle ilgili korkunun gençlerin zihinleri üzerinde bu kadar derin bir etki yarattığı belki de hiç görülmemiştir. Kar amacı gütmeyen Partnership for a Drug-Free America tarafından finanse edilen ve bir dönüm noktası olan 1987 tarihli reklam filmi, ABD'nin uyuşturucu sorununa onlarca yıldır nasıl yaklaştığını göstermektedir: korkutma taktikleri, cezalandırma ve özellikle azınlıkları etkileyen kriminalizasyon.
Ancak bu durum değişiyor olabilir. 2020 seçimlerinde altı eyalet ve Columbia Bölgesi uyuşturucu yasası reform girişimlerini kabul etti. Bunların çoğu şu anda suç olmaktan çıkarılmış, yasallaştırılmış veya suç olmaktan çıkarılma sürecinde olan (bu yazının yazıldığı Ağustos 2024 itibariyle) esrarı ele aldı. Liberal yasaları ve polis şiddetiyle ilgili sorunlarıyla bilinen Oregon bu konuda öne çıkmaktadır.
Bu eyalette, 110 numaralı önlemin kabul edilmesiyle, kişisel kullanım için gerekli miktarlarda uyuşturucu bulundurmak yasallaşmıştır - bir gramdan az eroin, 40 birimden az LSD ve 40 adede kadar oksikodon hapı gibi. Ayrıca isteyen herkes için ücretsiz bir uyuşturucu tedavisi sistemi oluşturdu. Yeni yasa bazı bölgelerde erken yürürlüğe girdi, ancak resmi olarak 1 Şubat'ta eyalet çapında yürürlüğe girdi.
Rice Üniversitesi'nde uyuşturucu politikası araştırmacısı olan Katherine Neal Harris, "Eğer herhangi bir yerde olması gerekiyorsa, Oregon mantıklı bir seçimdir" diyor. Eyalet, federal uyuşturucu kullanımı ve istismarı oranlarında üst sıralarda yer alıyor ve yıllardır bu sorunu çözmeye çalışıyor. 1973 yılında esrarı suç olmaktan çıkaran ilk eyalet olmuştur.
Halk sağlığı, bağımlılık ve kriminoloji araştırmacıları ve ilerici politikacılar, son zaferin uyuşturucu kullanan kişilere yönelik kamu tutumlarında kesin bir dönüşe işaret etmesini umuyor.
"Bütün bu DARE olayı, bütün bu atmosfer hiçbir zaman işe yaramadı. Hiçbir zaman işe yaramadığınıbiliyoruz " diyor Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde uyuşturucu politikası araştırmacısı olan Jacob Borodowski. "Bu ülkede uyuşturucuyu yönetme şeklimizin yol açtığı tüm sorunları görmek için uzman olmanıza gerek yok".
Uyuşturucuya karşı savaşın önyargıları
"Bütün bu DARE olayı, bütün bu atmosfer hiçbir zaman işe yaramadı. Hiçbir zaman işe yaramadığınıbiliyoruz " diyor Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde uyuşturucu politikası araştırmacısı olan Jacob Borodowski. "Bu ülkede uyuşturucuyu yönetme şeklimizin yol açtığı tüm sorunları görmek için uzman olmanıza gerek yok".
Uyuşturucuya karşı savaşın önyargıları
Başkan Richard Nixon 1971 yılında yaptığı bir konuşmada"Amerika'nın bir numaralı düşmanı uyuşturucu bağımlılığıdır " diyerek "uyuşturucuya karşı savaş" ifadesini kullanmıştır.
Başlangıçta Nixon yönetimi, finansmanının çoğunu talep azaltmaya, yani uyuşturucu bağımlısı insanları tedavi etmeye ve uyuşturucu kullanımının olası sonuçları hakkında insanları eğitmeye yönlendirdi. Ancak zamanla Nixon'ın söylemi değişti ve kullanımı engellemek için hapsetme yönteminin kullanılmasına daha fazla vurgu yapılarak bu çaba kesinlikle daha militan bir hal aldı.
Başkan Ronald Reagan Ekim 1982'de yaptığı konuşmada "Amerikan salgını" suçla mücadeleye yardımcı olacağını iddia ederek uyuşturucuyla mücadele için milyonlarca dolar fon sözü verdi. Suçun " yılda 20.000 'den fazla Amerikalının hayatına mal olduğunu, ülkedeki hanelerin neredeyse üçte birini etkilediğini ve yılda yaklaşık 8,8 milyar dolarlık bir mali kayba yol açtığını" belirtti. Başkanlık dönemi ve onu takip eden 38 yıl boyunca, suç ve uyuşturucu Amerikan siyasetinde ve kamu bilincinde yakından bağlantılı olmaya devam etti, ancak ikisi arasındaki gerçek bağlantı maddelerin kendisinden ziyade uyuşturucunun kriminalize edilmesinin bir sonucu olabilir.
Bununla birlikte, uyuşturucuya karşı savaş daha güvenli ve sağlıklı bir toplum beklentilerini karşılayamamıştır. ABD'de şu anda yarım milyon kişi uyuşturucu suçlarından dolayı hapiste bulunmaktadır; federal hapishane mahkumlarının %49'u da buna dahildir. Bu arada, her yıl 60.000'den fazla insan aşırı dozdan ölmeye devam ediyor ve yağmacı rehabilitasyon merkezleri savunmasız insanları ve ailelerini avlamak için giderek daha fazla ortaya çıkıyor.
Kanada'daki Alberta Üniversitesi'nde doktor ve bağımlılık uzmanı olanHakik Virani, bu olumsuz sonuçların bir hata değil, bir model olduğunu savunuyor. Virani'ye göre uyuşturucu yasaları "hiçbir zaman insanların madde kullanmayı bırakmalarına yardımcı olmayı amaçlamamış", daha ziyade belirli nüfusları dışlamayıhedeflemiştir. Irksal, sınıfsal, cinsel ya da diğer açılardan marjinalize edilen insanlar, madde kullanım oranları tüm demografik gruplarda benzer olsa da, cezai uyuşturucu politikasının yükünü taşımaktadır.
Bunun bir örneği, kimyasal olarak temelde aynı uyuşturucunun farklı formları olan crack kokain ve toz kokain için verilen cezalardaki tarihsel farklılıktır. Kokainin burundan çekilen türü olan kokain hidroklorür, koka yapraklarından elde edilen özütlerin toz haline getirilmiş ve daha az saf olmasını sağlayan bir madde ile karıştırılmış halidir. Crack kokain ise kokain hidroklorürün kabartma tozu ve az miktarda su ile pişirilerek içilebilen "taşlar" haline getirilmesiyle elde edilir. Bu işlem kokainin kimyasal bileşimini değiştirir ancak psikoaktif özelliklerini değiştirmez.
Crack kokain, kullanım şekli nedeniyle, daha hızlı ve daha yoğun bir yüksek üretir. Hızlı etki sık kullanımı desteklediğinden, bu durum yüksek bağımlılıkla ilişkilendirilebilir. Bununla birlikte, yasadışı maddeler üzerinde çalışmanın karmaşıklığı ve polis yasağı altındaki veri eksikliği nedeniyle, konuyla ilgili çok az bilimsel kanıt bulunmaktadır.
Bilgi eksikliği, politikacıların crack karşıtı bir önyargı benimsemesini engellememiştir. 1986'da çıkarılan Uyuşturucu Bağımlılığıyla Mücadele Yasası, crack bulundurmaya toz kokaine kıyasla çok daha ağır cezalar getirmiştir. Örneğin, 5 gram crack için 500 gram toz için alabileceğiniz cezanın aynısını alabiliyordunuz.
Crack için verilen cezanın hafif kokain için verilen cezadan kat kat daha ağır olmasının hiçbir mantığı yoktu. Bu durum o dönemde crack kullanan ve satan kişilerle ilgiliydi: bu kişiler çoğunlukla büyük şehirlerdeki yoksul siyah topluluklardı.
2010'daki Adil Cezalandırma Yasası ceza eşitsizliğini 100:1'den 18:1'e düşürdü, ancak hala devam ediyor. Nixon ve Reagan dönemlerinde yürürlüğe konan politikaların siyah Amerikalılar üzerinde orantısız bir etkisi olmuştur. Drug Policy Alliance'a göre, siyah ve Latin mahkumlar federal hapishanelerin yaklaşık yüzde 80'ini ve eyalet hapishanelerinin yaklaşık yüzde 60'ını oluşturmaktadır. Bu nedenle, her 13 siyah yetişkinden biri, suçluların oy kullanma haklarını kısıtlayan yasalar nedeniyle haklarından mahrum bırakılmaktadır.
Bilgi eksikliği, politikacıların crack karşıtı bir önyargı benimsemesini engellememiştir. 1986'da çıkarılan Uyuşturucu Bağımlılığıyla Mücadele Yasası, crack bulundurmaya toz kokaine kıyasla çok daha ağır cezalar getirmiştir. Örneğin, 5 gram crack için 500 gram toz için alabileceğiniz cezanın aynısını alabiliyordunuz.
Crack için verilen cezanın hafif kokain için verilen cezadan kat kat daha ağır olmasının hiçbir mantığı yoktu. Bu durum o dönemde crack kullanan ve satan kişilerle ilgiliydi: bu kişiler çoğunlukla büyük şehirlerdeki yoksul siyah topluluklardı.
2010'daki Adil Cezalandırma Yasası ceza eşitsizliğini 100:1'den 18:1'e düşürdü, ancak hala devam ediyor. Nixon ve Reagan dönemlerinde yürürlüğe konan politikaların siyah Amerikalılar üzerinde orantısız bir etkisi olmuştur. Drug Policy Alliance'a göre, siyah ve Latin mahkumlar federal hapishanelerin yaklaşık yüzde 80'ini ve eyalet hapishanelerinin yaklaşık yüzde 60'ını oluşturmaktadır. Bu nedenle, her 13 siyah yetişkinden biri, suçluların oy kullanma haklarını kısıtlayan yasalar nedeniyle haklarından mahrum bırakılmaktadır.
Genel olarak, mevcut sistem verimsizdir. 2019 itibariyle federal hükümet uyuşturucu kullanımını kontrol altına almak için yılda 34,6 milyar dolar harcıyordu. Son 40 yılda uyuşturucu kontrolüne 1 trilyon dolardan fazla para harcandı, ancak kullanım oranı artmaya devam ediyor. Science dergisinde yayınlanan 2018 tarihli bir çalışma, aşırı doz ölümlerinin son 40 yılda katlanarak arttığını ortaya koydu.
İlaçlara yasal erişimle başlayan opioid bağımlılığı salgınını durdurmak için çok az şey yapıldığından, kriz hızla büyüdü. Opioidler 2018 yılında ABD'de 47.600 kişinin ölümüne yol açarak, bildirilen 67.300 aşırı doz ölümünün büyük bir kısmını oluşturdu.
Birçok uzman, beyaz uyuşturucu bağımlılığını ön plana çıkaran opioid salgınının, uyuşturucu kullanıcılarına yönelik kamuoyu algısının değişmesine yardımcı olduğuna ve Oregon'un oylama girişimi gibi yeni politikaların uygulanabilirliğini artırdığına inanıyor.
Suç olmaktan çıkarma sadece ilk adımdır
Uyuşturucuya karşı savaşın siyah Amerikalılar üzerindeki etkisi söz konusu olduğunda, sadece yasayı değiştirmek zararı ortadan kaldırmaya yetmeyecektir.
Unite Oregon adlı sosyal adalet örgütünün icra direktörü Kaise Jama, The Marshall Project'e verdiği röportajda "Baskı sistemleri her zaman siyah ve kahverengi insanları hapse göndermenin bir yolunu bulur" dedi. Jama, Tedbir 110 ileriye doğru atılmış bir adım olsa da, Oregon'dan gelen verilerin kolluk kuvvetlerinin ırksal azınlıkları hedef almaya devam edeceğini gösterdiğini vurguladı. Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği'nin 2018 verilerine göre, uyuşturucu 2014 yılında yasallaşmış olmasına rağmen Oregon'daki siyahlar esrar bulundurmaktan beyazların 1,8 katı oranında tutuklanıyor. Bu arada siyahlar eyalet nüfusunun sadece yüzde 2'sini oluştururken, eyalet hapishane nüfusunun yüzde 10'unu oluşturuyor.
Tedbir 110, uyuşturucu yasalarının sistemik ırkçılığa nasıl katkıda bulunduğunu vurgulamakta ve "uyuşturucunun suç sayılmasının yoksul ve beyaz olmayan insanlara orantısız bir şekilde zarar verdiğini" kabul etmektedir. Tüm uyuşturucuların suç olmaktan çıkarılması, kokain türlerine yönelik tutumlardaki farklılıklar gibi farklı maddelerle ilişkili önyargıları ortadan kaldırır.
Uyuşturucuya karşı savaşın siyah Amerikalılar üzerindeki etkisi söz konusu olduğunda, sadece yasayı değiştirmek zararı ortadan kaldırmaya yetmeyecektir.
Unite Oregon adlı sosyal adalet örgütünün icra direktörü Kaise Jama, The Marshall Project'e verdiği röportajda "Baskı sistemleri her zaman siyah ve kahverengi insanları hapse göndermenin bir yolunu bulur" dedi. Jama, Tedbir 110 ileriye doğru atılmış bir adım olsa da, Oregon'dan gelen verilerin kolluk kuvvetlerinin ırksal azınlıkları hedef almaya devam edeceğini gösterdiğini vurguladı. Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği'nin 2018 verilerine göre, uyuşturucu 2014 yılında yasallaşmış olmasına rağmen Oregon'daki siyahlar esrar bulundurmaktan beyazların 1,8 katı oranında tutuklanıyor. Bu arada siyahlar eyalet nüfusunun sadece yüzde 2'sini oluştururken, eyalet hapishane nüfusunun yüzde 10'unu oluşturuyor.
Tedbir 110, uyuşturucu yasalarının sistemik ırkçılığa nasıl katkıda bulunduğunu vurgulamakta ve "uyuşturucunun suç sayılmasının yoksul ve beyaz olmayan insanlara orantısız bir şekilde zarar verdiğini" kabul etmektedir. Tüm uyuşturucuların suç olmaktan çıkarılması, kokain türlerine yönelik tutumlardaki farklılıklar gibi farklı maddelerle ilişkili önyargıları ortadan kaldırır.
Uzmanlar Tedbir 110'u daha geniş çaplı bir değişimin başlangıcı olarak görürken, artık ağır bir suç olmayan bulundurma suçundan halen cezaevinde bulunanlar için cezaların gözden geçirilmesi gerektiğine de işaret ediyorlar. Bu, Oklahoma ve Kaliforniya'da esrar için zaten yapılmıştı. Oregon'da her yıl binlerce ağır suçtan mahkumiyet kararı verilmektedir.
Önlem 110'u destekleyen UyuşturucuPolitikası İttifakı'nın (DPA)arka plan belgesi , Oregon'un uyuşturucu politikasının önümüzdeki iki yıl içinde nasıl değişeceğini özetliyor. 1 Şubat 2021 itibariyle uyuşturucu resmen suç olmaktan çıkarıldı ve esrar vergileriyle finanse edilen bir tedavi sistemi oluşturma süreci başladı. DPA, bu vergilerin yıl sonuna kadar 100 milyon dolardan fazla fon sağlayacağını ve Ekim ayına kadar her yargı bölgesinin bir tedavi merkezine sahip olacağını öngörüyor. 2022 yılına kadar, ceza adaleti tasarruflarından elde edilen ek fonlar sisteme aktarılacaktır.
Önlem 110'u destekleyen UyuşturucuPolitikası İttifakı'nın (DPA)arka plan belgesi , Oregon'un uyuşturucu politikasının önümüzdeki iki yıl içinde nasıl değişeceğini özetliyor. 1 Şubat 2021 itibariyle uyuşturucu resmen suç olmaktan çıkarıldı ve esrar vergileriyle finanse edilen bir tedavi sistemi oluşturma süreci başladı. DPA, bu vergilerin yıl sonuna kadar 100 milyon dolardan fazla fon sağlayacağını ve Ekim ayına kadar her yargı bölgesinin bir tedavi merkezine sahip olacağını öngörüyor. 2022 yılına kadar, ceza adaleti tasarruflarından elde edilen ek fonlar sisteme aktarılacaktır.