Prowadził osobistą walkę z sędzią Baltasarem Garzónem / Pozostawał pod ochroną władz swojego kraju, Turcji, do 2023 r., kiedy to został aresztowany / Był związany z narkotykami z całej Hiszpanii, miał zaufany personel i nie wahał się użyć przemocy, aby wyrównać rachunki / Budował szkoły i szpitale, aby zdobyć podziw swoich rodaków za pieniądze z narkotyków
Urfi Çetinkaya odszedł. Władca narkotykowy, który wysłał najwięcej heroiny do Hiszpanii w historii (przynajmniej spośród tych znanych policji), zmarł w tym tygodniu w więzieniu, gdzie odbywał karę 24 lat pozbawienia wolności, nałożoną na niego za handel narkotykami przez całe życie. Znany pod pseudonimem Topal (w Hiszpanii Paralityk), został aresztowany w 2023 roku w zaskakujący sposób, ponieważ siły bezpieczeństwa sądziły, że władze tureckie będą go chronić do końca jego dni, jak to już miało miejsce w przeszłości. W Hiszpanii Topal stał za dużą sukcesją skrytek heroinowych interweniowanych przez kilka lat i zaangażował się w rodzaj osobistej wojny z ówczesnym sędzią ds. narkotyków w kraju, Baltasarem Garzónem, który połączył tę walkę z odkryciem wielkich królów kokainy w Galicji.
Kilkakrotnie powiązany z różnymi frakcjami władzy politycznej swojego kraju i oskarżony w tym czasie o przekupienie członków prokuratury, aby uniknąć jednego z procesów przeciwko niemu, pokrył wydatki na budowę kilku szkół, w tym instytutów, a także szpitala, a wszystko to pod nazwiskiem jednego z jego synów, Orfi Çetinkaya.
Urfi Cetinkaya był powiązany policyjnie z zamachem stanu w Turcji w 1980 roku. Wiele lat później, w 1988 roku, skończył na wózku inwalidzkim po spotkaniu z władzami w swoim kraju. Biznes heroinowy był jego życiem i od tego momentu zaczął podróżować po różnych krajach, zwłaszcza po Hiszpanii, gdzie stworzył rozległą sieć współpracowników, z których niektórzy byli jego rodakami, a inni Hiszpanami.
"Nawiązał relacje z innymi handlarzami, a kiedy był pewny siebie, przejmował ich organizację. Ma na plecach wielu martwych ludzi. Po raz pierwszy schwytaliśmy go w 91 roku, ale mieliśmy o nim informacje od lat osiemdziesiątych. I od tego czasu był wielkim szefem, zawsze działającym w cieniu, bez pokazywania swojej twarzy." Enrique Juárez, były szef Heroin Centralnej Brygady Narkotykowej, opisuje to w książce "Handlarze śmiercią. Od heroiny do fentanylu", jednym z oficjalnych dzieł Narcodiario, kryminalnych początków Urfi Çetinkaya.
Turmus (jeden z jego ówczesnych partnerów) i wielu innych tureckich obywateli. Każdy, kto tam przybył, oddał mu hołd, co doprowadziło policję do dostrzeżenia wielkości postaci, która właśnie przybyła do Hiszpanii. Był kontrolerem, szefem całej organizacji".
Urfi Çetinkaya musiał wierzyć, że jest nietykalny w swojej rodzinnej Turcji, gdzie przez lata utrzymywał miejsce zamieszkania pomimo nakazów aresztowania wydanych przez Interpol. Aby podreperować swój wizerunek i uszczęśliwić niektóre grupy ludności, zainwestował pieniądze w budowę pół tuzina szkół, a nawet szpitala, wszystkie nazwane imieniem jego syna, dzieła, które przekazał państwu osmańskiemu. Podążał za stylem "dobroczyńcy ludu", który niegdyś uczynił Pablo Escobara, kokainowego króla, sławnym w Medellín.
Cetinkaya odbył tę samą podróż, co wielu innych lordów narkotykowych, aby zdobyć ważną sieć kontaktów w Hiszpanii. Kiedy został aresztowany po operacji z 1991 roku, nawiązał kontakt z innymi przestępcami, wielkimi sojusznikami tureckiego handlarza narkotyków w całej jego karierze przestępczej. Więzienie było, podobnie jak w przypadku kokainowych królów, idealnym miejscem do pozyskiwania nowych partnerów. "Zrobiliśmy to 'na jajo', przyjmując ich do tych samych więzień" - podkreślił wówczas wysoki rangą funkcjonariusz policji.
Narkotyki docierały na Półwysep Apeniński w kamperach, minivanach, autobusach lub ciągnikach siodłowych. Z tamtego czasu zapamiętane zostanie zdanie wypowiedziane przez Topala po odkryciu: "Teraz zaleję Hiszpanię heroiną".
Urfi Çetinkaya odszedł. Władca narkotykowy, który wysłał najwięcej heroiny do Hiszpanii w historii (przynajmniej spośród tych znanych policji), zmarł w tym tygodniu w więzieniu, gdzie odbywał karę 24 lat pozbawienia wolności, nałożoną na niego za handel narkotykami przez całe życie. Znany pod pseudonimem Topal (w Hiszpanii Paralityk), został aresztowany w 2023 roku w zaskakujący sposób, ponieważ siły bezpieczeństwa sądziły, że władze tureckie będą go chronić do końca jego dni, jak to już miało miejsce w przeszłości. W Hiszpanii Topal stał za dużą sukcesją skrytek heroinowych interweniowanych przez kilka lat i zaangażował się w rodzaj osobistej wojny z ówczesnym sędzią ds. narkotyków w kraju, Baltasarem Garzónem, który połączył tę walkę z odkryciem wielkich królów kokainy w Galicji.
Kilkakrotnie powiązany z różnymi frakcjami władzy politycznej swojego kraju i oskarżony w tym czasie o przekupienie członków prokuratury, aby uniknąć jednego z procesów przeciwko niemu, pokrył wydatki na budowę kilku szkół, w tym instytutów, a także szpitala, a wszystko to pod nazwiskiem jednego z jego synów, Orfi Çetinkaya.
Urfi Cetinkaya był powiązany policyjnie z zamachem stanu w Turcji w 1980 roku. Wiele lat później, w 1988 roku, skończył na wózku inwalidzkim po spotkaniu z władzami w swoim kraju. Biznes heroinowy był jego życiem i od tego momentu zaczął podróżować po różnych krajach, zwłaszcza po Hiszpanii, gdzie stworzył rozległą sieć współpracowników, z których niektórzy byli jego rodakami, a inni Hiszpanami.
"Nawiązał relacje z innymi handlarzami, a kiedy był pewny siebie, przejmował ich organizację. Ma na plecach wielu martwych ludzi. Po raz pierwszy schwytaliśmy go w 91 roku, ale mieliśmy o nim informacje od lat osiemdziesiątych. I od tego czasu był wielkim szefem, zawsze działającym w cieniu, bez pokazywania swojej twarzy." Enrique Juárez, były szef Heroin Centralnej Brygady Narkotykowej, opisuje to w książce "Handlarze śmiercią. Od heroiny do fentanylu", jednym z oficjalnych dzieł Narcodiario, kryminalnych początków Urfi Çetinkaya.
Turmus (jeden z jego ówczesnych partnerów) i wielu innych tureckich obywateli. Każdy, kto tam przybył, oddał mu hołd, co doprowadziło policję do dostrzeżenia wielkości postaci, która właśnie przybyła do Hiszpanii. Był kontrolerem, szefem całej organizacji".
Urfi Çetinkaya musiał wierzyć, że jest nietykalny w swojej rodzinnej Turcji, gdzie przez lata utrzymywał miejsce zamieszkania pomimo nakazów aresztowania wydanych przez Interpol. Aby podreperować swój wizerunek i uszczęśliwić niektóre grupy ludności, zainwestował pieniądze w budowę pół tuzina szkół, a nawet szpitala, wszystkie nazwane imieniem jego syna, dzieła, które przekazał państwu osmańskiemu. Podążał za stylem "dobroczyńcy ludu", który niegdyś uczynił Pablo Escobara, kokainowego króla, sławnym w Medellín.
Cetinkaya odbył tę samą podróż, co wielu innych lordów narkotykowych, aby zdobyć ważną sieć kontaktów w Hiszpanii. Kiedy został aresztowany po operacji z 1991 roku, nawiązał kontakt z innymi przestępcami, wielkimi sojusznikami tureckiego handlarza narkotyków w całej jego karierze przestępczej. Więzienie było, podobnie jak w przypadku kokainowych królów, idealnym miejscem do pozyskiwania nowych partnerów. "Zrobiliśmy to 'na jajo', przyjmując ich do tych samych więzień" - podkreślił wówczas wysoki rangą funkcjonariusz policji.
Narkotyki docierały na Półwysep Apeniński w kamperach, minivanach, autobusach lub ciągnikach siodłowych. Z tamtego czasu zapamiętane zostanie zdanie wypowiedziane przez Topala po odkryciu: "Teraz zaleję Hiszpanię heroiną".