Ik ben moe en ik kan niet studeren voor mijn college, ik voel me angstig als ik probeer te lezen en daardoor kan ik me niet concentreren, soms heb ik de neiging om de les te verlaten omdat ik te angstig ben. Ik denk dat alles verkeerd gaat voor mij en dat maakt me verdrietig, hoewel ik Seneca's boek las met de titel: "On Happiness" en hij zei dat hij deugd boven plezier stelt en dat ik zonder geld nog steeds gelukkig en gelijk zou zijn, dat wist ik al, maar zo voelde ik me niet, ik begrijp dat ik kleine stapjes moet nemen om vooruit te komen als ik niet kan rennen, maar ik stap altijd op gebroken glas.