Veranderend cannabisbeleid

[Brain]

De behandeling van opioïde stoornissen moet rekening houden met het veranderende cannabisbeleid om de kansen van mensen op herstel te maximaliseren.

De Verenigde Staten kampen met een ernstige overdose-epidemie die aanvankelijk werd veroorzaakt door misbruik van pijnstillers en vervolgens velen het leven kostte door heroïne en de synthetische opioïde fentanyl.

Volgens de Centers for Disease Control and Preventionwerden vorig jaar meer dan 81.000 sterfgevallen gemeld als gevolg van overdoses met opioïden.

Miljoenen Amerikanen lijden aan een stoornis in het gebruik van opioïden, maar in 2021 kregen vier van de vijf van hen niet de noodzakelijke behandeling. Dit verklaart de kritieke noodzaak om de toegang tot medicatie-ondersteunde therapie uit te breiden om mensen te helpen herstellen.

Een van de grootste obstakels voor een effectieve behandeling is de beperking van cannabisgebruik voor potentiële patiënten. Momenteel eisen veel programma's die mensen met een opioïdenstoornis helpen dat deelnemers zich onthouden van cannabisgebruik om in aanmerking te komen voor behandeling. Deze aanpak benadrukt een ernstige fout in de verslavingsgeneeskunde: onze conservatieve houding ten opzichte van cannabis leidt er vaak toe dat mensen worden uitgesloten van programma's die hen kunnen helpen.

We hebben verzuimd om het potentieel van cannabinoïden te onderzoeken, zonder op te merken dat sommige ervan the*****utische voordelen kunnen hebben. Dergelijk kortzichtig beleid heeft duizenden mensen beroofd van de hulp die ze nodig hebben en het potentieel van cannabis voor de volksgezondheid over het hoofd gezien.

Om de opioïdencrisis effectief aan te pakken, moeten we onze houding ten opzichte van cannabis herzien en meer inclusieve en effectieve behandelingen ontwikkelen, waarbij we de risico's en voordelen zorgvuldig analyseren.

In de afgelopen tien jaar is de houding ten opzichte van cannabis in de Verenigde Staten aanzienlijk veranderd naarmate de opioïdencrisis escaleerde. Cannabis is de op drie na populairste psychoactieve stof ter wereld geworden, na alcohol, cafeïne en tabak, en bevat meer dan 550 verschillende bestanddelen, waarvan delta-9-tetrahydrocannabinol (THC) en cannabidiol (CBD) de bekendste zijn.

Tot nu toe hebben 38 staten en Washington D.C. het medicinale gebruik van cannabis gelegaliseerd en sommige staten hebben zelfs stoornissen in het gebruik van opioïden erkend als basis voor medicinaal gebruik, hoewel betrouwbare gegevens nog schaars zijn.

De regering Biden heeft onlangs voorgesteld om cannabis op federaal niveau te herclassificeren als een minder schadelijke stof, waardoor het gebruik voor medische doeleinden in het hele land zou worden gelegaliseerd. Deze herclassificatie kan een grote verandering betekenen in het federale beleid, maar de nieuwe regelgeving staat haaks op de traditionele aanpak van de behandeling van opioïdengerelateerde aandoeningen.

In de Verenigde Staten wordt methadon, een levensreddend medicijn tegen opioïden, verstrekt via federaal gereguleerde programma's die deze verslaving voorkomen. Deze gespecialiseerde klinieken verstrekken dagelijkse doses methadon, evenals begeleiding en andere ondersteuning.

Veel klinieken hanteren echter een strikt onthoudingsbeleid, waardoor behandeling wordt geweigerd aan mensen die cannabis of bestanddelen daarvan in hun bezit hebben. Dit verbod is gebaseerd op de veronderstelling dat cannabis het herstelproces kan verstoren.

Met de toenemende legalisering van cannabis en de veranderende publieke opinie is het duidelijk dat het traditionele onthoudingsbeleid steeds verder af komt te staan van de groeiende acceptatie van cannabis in de samenleving. De opkomst van het concept "California Sober", waarbij mensen stoppen met alcohol en andere drugs maar doorgaan met het gebruik van cannabis, benadrukt deze kloof nog meer.

Het onthoudingsbeleid is gebaseerd op de perceptie dat cannabisgebruik een negatieve invloed kan hebben op de behandeling van een opioïdenstoornis. Nieuw bewijs, waaronder resultaten van recente systematische reviews en een meta-analyse die in januari werd uitgevoerd, weerlegt deze zienswijze echter.

Het recente onderzoek, dat betrekking heeft op 4-15 maanden follow-upgegevens, vond geen significant verband tussen cannabisgebruik en terugval naar niet-medicinaal opioïdengebruik onder mensen in behandeling. Deze bevindingen dwingen tot een heroverweging van de rol van cannabis en cannabinoïden in het herstelproces, en tot een herbeoordeling van de manier waarop beleid met betrekking tot cannabisgebruik de toegang tot en het behoud van behandeling beïnvloedt.

Sommige mechanistische onderzoeken suggereren dat cannabis en de bestanddelen ervan positieve effecten kunnen hebben bij de behandeling van opioïdenstoornis. Het ontbreken van sommige onderzoeken wijst er bijvoorbeeld op dat THC de behoefte aan opioïden bij de behandeling van pijn kan verminderen, en CBD kan helpen bij het verminderen van drugszoekend gedrag en hunkering veroorzaakt door externe prikkels.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9117273/
Er is echter meer onderzoek nodig om deze bevindingen te bevestigen. Er moeten zeer indrukwekkende stappen worden doorlopen voordat een bestanddeel van cannabis kan worden beschouwd als een goedgekeurde behandeling voor een opioïde stoornis in het gebruik.

Om goedkeuring van de FDA te krijgen, moet een medicijn een strenge gouden standaard evaluatie doorstaan: gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische onderzoeken met menselijke proefpersonen. In dergelijke onderzoeken worden deelnemers willekeurig toegewezen aan groepen waarvan sommigen het onderzoeksmedicijn krijgen en anderen een placebo. Tot op heden heeft slechts een klein aantal onderzoeken specifiek de werkzaamheid en veiligheid van cannabinoïden geëvalueerd bij de behandeling van stoornissen in het gebruik van opioïden.

Het agentschap eist normaal gesproken minimaal twee goed opgezette onderzoeken met meer dan 200 mensen voordat het kan beginnen met het goedkeuringsproces voor een nieuw medicijn.

Tot op heden heeft slechts een klein aantal onderzoeken specifiek de werkzaamheid en veiligheid van cannabinoïden bij de behandeling van stoornissen in het gebruik van opioïden geëvalueerd. Totdat deze bevindingen zijn bevestigd in grotere onderzoeken, moet het idee om cannabinoïden te gebruiken voor de behandeling van dit probleem dan ook met de nodige voorzichtigheid worden benaderd, vertrouwend op reeds geteste en goedgekeurde behandelingen.

Herstel van een stoornis in het gebruik van opioïden is een complex proces. Voor sommige mensen kan volledige onthouding de ideale oplossing zijn, maar voor veel mensen in het beginstadium van herstel is dit soms een onrealistisch doel.

Schadebeperkende strategieën die zich richten op het minimaliseren van risico's bieden een meer barmhartige en praktische aanpak. Beleidsbeslissingen die mensen onmiddellijk uitsluiten van behandelprogramma's vanwege hun terugkerende cannabisgebruik, houden geen rekening met de complexiteit van herstel. Bovendien kunnen dergelijke maatregelen mensen onbedoeld aanzetten tot een terugkeer naar gevaarlijke illegale opioïden zoals fentanyl en zijn derivaten.

Veel studies tonen aan dat beleidswijzigingen nodig zijn. Het huidige bewijs trekt de geschiktheid in twijfel van zero tolerance-beleid dat de mogelijkheid afwijst om opioïdengebruiksstoornissen te behandelen die afhankelijk zijn van cannabisgebruik. Toch blijft toegang tot levensreddende medicijnen cruciaal voor het herstelproces.

We benadrukken dat we niet oproepen tot het gebruik van cannabis bij herstel van opioïdenverslaving. In plaats daarvan benadrukken we de noodzaak van zorgvuldige en individuele beoordelingen van de rol van cannabis in therapie.

Zorgverleners moeten het middelengebruik monitoren en openhartig met patiënten de impact van cannabis op hun herstel bespreken, inclusief de impact op pijn, ontwenning en de wens om andere middelen te gebruiken voor niet-medische redenen.

De complexe relatie tussen cannabis en herstel van opioïdenverslaving moet worden onderzocht. Toekomstig onderzoek moet zich richten op de veiligheid en werkzaamheid van cannabis en de bestanddelen ervan bij de behandeling van symptomen van opioïdenverslaving, en op de vraag hoe verschillende cannabisproducten en consumptiepatronen de behandelresultaten beïnvloeden. Dergelijk onderzoek, gecombineerd met zinvolle klinische gesprekken, kan leiden tot meer geïndividualiseerde en effectieve zorgmethoden.

 

[prophet]

Dit is een zeer interessant artikel en goed geschreven. Bedankt voor deze informatie. Ik gebruik al meer dan 25 jaar opioïden en het is de oorlog tegen voorgeschreven medicijnen die ertoe heeft geleid dat ik ongeveer een jaar geleden Heroïne ben gaan gebruiken, daarvoor had ik alleen voorgeschreven medicijnen gebruikt zoals oxy en andere sterkere medicijnen. Tuurlijk, ik had Heroïne geprobeerd toen ik jonger was, maar ik vond het niet leuk omdat het niet altijd hetzelfde was zoals medicijnen. Met medicijnen op recept weet je elke keer wat je krijgt. Ik heb 4 jaar lang suboxone genomen en eerlijk gezegd werd ik er slechter van. Het veroorzaakte een heleboel andere problemen voor mij die ik niet zal delen, maar iedereen reageert anders op medicijnen, en voor zover suboxone gaat geloof ik niet dat er genoeg lange termijn onderzoek is geweest om te bewijzen dat het veiliger is op de lange termijn als een behandelingsmedicijn, omdat sommige mensen een lange termijn nodig hebben, toch gebruiken ze dit als een excuus voor cannabis, maar we weten veel meer over cannabis dan drugs zoals buprenorfine, alleen niet in een officiële hoedanigheid door officieel goedgekeurde kanalen.

Een interessant voorbeeld: buprenorfine alleen kan al effectief zijn tegen pijn, maar het bindt zich ook aan de mu-receptor en vermindert daardoor het vermogen van medicijnen als oxy om pijn te bestrijden. Een vriend met kanker die kortwerkende en langwerkende oxy gebruikt voor pijn, had een arts die besloot om buprenorfine te testen als langwerkende met de kortwerkende om de langwerkende oxy te vervangen, en dit veroorzaakte veel pijn en ongemak voor deze persoon gedurende meer dan 2 maanden totdat ik erachter kwam en hem uitlegde waarom hij meer pijn had. Blijkbaar wist hun dokter dit niet en hun apotheker die de medicijnen vult, zei er niets van. Dokters zijn niet getraind in farmacologie zoals het hoort, alleen apothekers wel. Ik zeg dit omdat Cannabis deze persoon in deze periode veel heeft geholpen. Ik heb ook methadon genomen, zelf voorgeschreven dus niet van een kliniek, maar ik deed het op dezelfde manier als de klinische dosis zou hebben gedaan en 14 maanden lang ging het heel goed met me, toen stierf mijn leverancier, hij had de tabletten voor zijn langwerkende medicatie, samen met zijn oxy voor de korte termijn. Er is een grote druk om traditionele opioïden te vervangen door buprenorfine voor de behandeling van pijn en niet alleen voor medicatie-ondersteunde therapie, en hoewel ze op hun grafiekjes zeggen dat het op zichzelf vrij sterk is tegen pijn, heb ik buprenorfine alleen zonder naloxon genomen tegen pijn, maar voor mij was het niet zo. Het werkt wel tegen pijn, maar niet zo goed als traditionele opioïden in mijn geval. Ik gebruik voor pijn en vanwege mijn verslaving, maar ik ben geen gebruiker die eruit knikkert, ik ben een onderhoudsgebruiker, ik functioneer in de maatschappij.

Ik denk dat cannabis op de een of andere manier gebruikt zou moeten worden, en waarschijnlijk uiteindelijk ook gebruikt zal worden voor opioïden, maar niet voor iedereen, net zoals andere methoden niet voor iedereen werken. Een van de grootste problemen lijkt het gebrek aan geïndividualiseerde zorg te zijn, er is geen standaardbehandeling voor OUD omdat we niet allemaal op dezelfde manier door opioïden worden beïnvloed. Het lijkt erop dat zowel de artsen als de beleidsmakers, die tegenwoordig meer verantwoordelijk zijn voor de medicijnen die wij voorgeschreven krijgen dan onze artsen, dit niet weten, en degenen die het wel weten, kijken de andere kant op vanwege geld, tenzij het ze iets kan schelen, wat zelden voorkomt. Mensen die afhankelijk zijn van dokters en klinieken moeten toegang krijgen tot goede en waarheidsgetrouwe informatie en alleen de informatie die ze te horen krijgen, die meestal afkomstig is van plaatsen zoals de FDA, is bijna altijd eenzijdig, of op zijn minst genoeg om de andere kant tot zwijgen te dwingen en voor degenen die dat niet zijn, zijn er zo weinig dat ze nu gewoon gek worden genoemd. Cannabis en het cannabisbeleid zijn door de jaren heen niet anders geweest en hoewel er dingen veranderen, is het zo verwarrend en is er zo'n gebrek aan goede, eerlijke informatie, net als in de politiek, dat mensen er alleen voor zullen kiezen om te geloven wat ze juist achten, gebaseerd op de specifieke denkrichting die ze hebben en de kant die ze kiezen.
Ik maak cannabis gummies voor mijn vriend met kanker en het helpt enorm voor hen, zo goed zelfs dat ze soms minder pijnstillers nemen omdat het zo goed voor ze werkt. In mijn geval werkt cannabis niet tegen mijn pijn en het helpt zeker niet tegen mijn OUD. Als ik methadontabletten voorgeschreven zou kunnen krijgen voor mijn OUD op dezelfde manier als mijn oude, inmiddels overleden vriend dat deed voor zijn pijn, zou ik niet alleen van de H af kunnen komen, maar tegelijkertijd ook mijn pijn kunnen behandelen. Naar een dagelijkse kliniek gaan is niet voor iedereen weggelegd, zoals in mijn geval, dus als individu ga ik door en doe ik wat ik moet doen, omdat het bestaande systeem mij in de steek heeft gelaten en vele anderen zoals ik zeker in de steek zal blijven laten. Daarom hebben we plaatsen als BB nodig als forum en markt, samen met alle andere informatie zoals de experts die deze artikelen schrijven en degenen die bereid zijn om anderen te helpen met schadebeperkende strategieën en de mogelijkheid om bepaalde dingen te verkrijgen die daarbij kunnen helpen.