Inleiding
Je hebt een sjiek amfetamineproduct gekocht en je hebt besloten om experimenten uit te voeren op het gebied van vervuiling en vermengingstesten. Dan open je dit artikel en gebruik je het als leidraad voor experimenten. Er is een lijst met manipulaties met het amfetamineproduct en nuttige informatie voor thuisproeven.
Amfetamine wordt verkregen als een vrij basisch racemaat (som l- en d-isomeren). Daarna wordt het product door aanzuren omgezet in een zoutvorm. Voor deze procedure kan zwavelzuur, fosforzuur of zoutzuur worden gebruikt om het overeenkomstige zout te krijgen. Amfetaminehydrochloride heeft een meer uitgesproken effect omdat zoutzuurresidu minder molecuulgewicht heeft.
In dezelfde massa, bijvoorbeeld één gram, heb je:
- 0,78 g amfetamine en 0,23 g zoutzuur
- 0,73 g amfetamine en 0,27 g zwavelzuur
- 0,58 g amfetamine en 0,27 g zoutzuur.58 g amfetamine en 0,42 g fosforzuur
Er is ongeveer 1,3-voudig verschil tussen amfetaminehydrochloride, amfetaminesulfaat en amfetaminefosfaat, wat respectievelijk het verschil tussen de effecten van verschillende amfetaminezouten verklaart. In dit artikel "Amfetaminezouten" kun je methoden vinden om je amfetaminezout te bepalen.
In dezelfde massa, bijvoorbeeld één gram, heb je:
- 0,78 g amfetamine en 0,23 g zoutzuur
- 0,73 g amfetamine en 0,27 g zwavelzuur
- 0,58 g amfetamine en 0,27 g zoutzuur.58 g amfetamine en 0,42 g fosforzuur
Er is ongeveer 1,3-voudig verschil tussen amfetaminehydrochloride, amfetaminesulfaat en amfetaminefosfaat, wat respectievelijk het verschil tussen de effecten van verschillende amfetaminezouten verklaart. In dit artikel "Amfetaminezouten" kun je methoden vinden om je amfetaminezout te bepalen.
Stereoisomeren
Dextroroterende amfetamine (d-amfetamine, dexamfetamine) heeft een halfwaardetijd in het lichaam van 9-11 uur, beïnvloedt actief dopaminereceptoren en emotionele en cognitieve effecten, zoals euforie, veranderingen in het libido, verbeterde cognitieve controle, waaronder een afname van de reactietijd, verhoogde weerstand tegen vermoeidheid en verhoogde spierkracht. En levorotatory (l-amfetamine, levoamfetamine) heeft een halfwaardetijd van 11-16 uur, veroorzaakt een verminderde cognitieve functie, vernietiging van spierweefsel, slaapstoornissen, tremoren in de ledematen, seksuele disfunctie en kan leiden tot de ontwikkeling van psychose (hallucinaties en paranoia). Dus, een consument die een racemaat (d-, l-amfetamine) heeft ingenomen, voelt de eerste paar uur de positieve effecten van dexamfetamine, waarbij de negatieve effecten van levamfetamine worden geneutraliseerd (de d-isomeer is 5-8 keer actiever dan de linker), en blijft na de afbraak achter met de levoroterende isomeer en ervaart de effecten daarvan.
Mogelijke bijproducten en vervalsende stoffen
Sommige stoffen die het eindproduct kunnen bereiken en een gevaar vormen voor de gezondheid, zoals kwikzouten, fenylaceton, 1-fenyl-2-nitropropeen, zwavelzuur/fosforzuur/azijnzuur/ hydrochloorzuur, nitro ethaan, 1-fenylpropaan-2-één oxime.
Op de eerste plaats staat goedkope Cafeïne, omdat deze stof het CZS stimuleert met een korte vergelijkbare werking als amf. Ver na de eerste plaats komen nootropica als Cinnarizine en Piracetam. Ook amph. (amfetamine) kan vaak worden vervangen door a-PVP of Methamfetamine, die vergelijkbare stimulerende effecten hebben. Omdat ongesubstitueerd benzaldehyde moeilijk te verkrijgen is, zijn er substituties voor gesubstitueerde benzaldehyden, bijvoorbeeld 2-fluorbenzaldehyde. Sommige medicijnen zoals noramidopyrine of metamizolenatrium kunnen ook worden toegevoegd.
Op de eerste plaats staat goedkope Cafeïne, omdat deze stof het CZS stimuleert met een korte vergelijkbare werking als amf. Ver na de eerste plaats komen nootropica als Cinnarizine en Piracetam. Ook amph. (amfetamine) kan vaak worden vervangen door a-PVP of Methamfetamine, die vergelijkbare stimulerende effecten hebben. Omdat ongesubstitueerd benzaldehyde moeilijk te verkrijgen is, zijn er substituties voor gesubstitueerde benzaldehyden, bijvoorbeeld 2-fluorbenzaldehyde. Sommige medicijnen zoals noramidopyrine of metamizolenatrium kunnen ook worden toegevoegd.
Voorbeelden van pure amfetamine
Al deze amfetaminepoeders hebben een zuiverheid van 95%+, goedgekeurd door GC-MS.
Er zijn voorbeelden van vuile amfetaminepoeders met verschillende kleuren.
1. Ten eerste moet je zorgen voor een visuele controle van je spullen. Als je product een andere kleur heeft dan wit, heeft het waarschijnlijk enkele organische of anorganische syntheses bijproducten, die van kleur kunnen veranderen. De kleur van amfetamine hangt af van de reacties en de kwaliteit ervan. Wit, parelmoer, beige, geel, oranje, perzik, lichtroze, roze, grijs zijn de "normale kleuren" van amfetamine. Meer kleur betekent een vuiler product. Hoewel amfetaminepoeder duidelijk witachtig moet zijn, verzinnen sommige verkopers verhalen over "speciale formules of synthesemethoden", die ongewone kleuren geven. Als amfetamine in het hydrochloridezout zit, kan het snot veroorzaken (een vrij zeldzaam geval).
Wat bepaalt de kleur:
Rose - het product is overgeoxideerd (een deel van het amfetaminezout, door het overmatig gebruik van zuur, veranderde in afbraakproducten en kleurde de rest van het poeder).
Geel - het product is niet geoxideerd (door een gebrek aan zuur werd niet alle base omgezet in zout, en de resten ervan kleurden de rest van het poeder).
Rood - fenylnitropeen reageerde niet volledig op amalgaam, het reactiemengsel werd gealkaliseerd en aangezuurd tot zout, waardoor deze kleur ontstond.
Groen - kwikzouten zijn verontreinigd met andere metalen, waardoor de kleur ontstaat. Bovendien beïnvloedt het de vorming van amalgaam.
Bruin - vorming van harsen tijdens de synthese.
In het algemeen moet worden opgemerkt dat een chemisch zuiver product altijd wit moet zijn. Farmaceutische amfetamine heeft bijvoorbeeld niet eens een zweem. Ook kan een verandering in kleur niet alleen een indicator zijn van de juistheid van de uitgevoerde synthese. Bijna alle onzuiverheden uit de synthese kunnen worden verwijderd door zuur-alkali-extractie.
2. Geef als tweede een eenvoudig experiment met het oplossen van je product in water. Los 100 mg (100 mg is genoeg, maar meer is beter) van het amfetaminemonster op in 10 ml water op kamertemperatuur. Als je monster goed oplost, betekent dit dat je waarschijnlijk een rustig zuiver medicijn hebt. Belangrijk: maal dichte klontjes poeder voor het experiment fijn, er kunnen zich kleine klontjes vormen in het sediment.
Wat bepaalt de kleur:
Rose - het product is overgeoxideerd (een deel van het amfetaminezout, door het overmatig gebruik van zuur, veranderde in afbraakproducten en kleurde de rest van het poeder).
Geel - het product is niet geoxideerd (door een gebrek aan zuur werd niet alle base omgezet in zout, en de resten ervan kleurden de rest van het poeder).
Rood - fenylnitropeen reageerde niet volledig op amalgaam, het reactiemengsel werd gealkaliseerd en aangezuurd tot zout, waardoor deze kleur ontstond.
Groen - kwikzouten zijn verontreinigd met andere metalen, waardoor de kleur ontstaat. Bovendien beïnvloedt het de vorming van amalgaam.
Bruin - vorming van harsen tijdens de synthese.
In het algemeen moet worden opgemerkt dat een chemisch zuiver product altijd wit moet zijn. Farmaceutische amfetamine heeft bijvoorbeeld niet eens een zweem. Ook kan een verandering in kleur niet alleen een indicator zijn van de juistheid van de uitgevoerde synthese. Bijna alle onzuiverheden uit de synthese kunnen worden verwijderd door zuur-alkali-extractie.
2. Geef als tweede een eenvoudig experiment met het oplossen van je product in water. Los 100 mg (100 mg is genoeg, maar meer is beter) van het amfetaminemonster op in 10 ml water op kamertemperatuur. Als je monster goed oplost, betekent dit dat je waarschijnlijk een rustig zuiver medicijn hebt. Belangrijk: maal dichte klontjes poeder voor het experiment fijn, er kunnen zich kleine klontjes vormen in het sediment.
Je moet de resultaten van het dissolutie-experiment interpreteren. Als je product volledig onoplosbaar is of gedeeltelijk oplost, kan dit worden veroorzaakt door de toevoeging van cafeïne. Er zijn links naar eenvoudige experimenten om cafeïne in amfetaminepoeder te bepalen met Wagners reagens en salpeterzuur en ammoniakoplossing.
Het kan ook MCC (microkristallijne cellulose), siliciumdioxide of anorganische zouten zijn (zie "Bepaling van onzuiverheden in synthetische PAS").
3. Bevestig ten derde de overeenstemming van het product met de aangegeven amfetamine door LF-tests (drugstestkits). Je krijgt een duidelijk resultaat over je stof en toegevoegde verdovende stof (als die er is) en deze tests helpen bij het bepalen van de volgende stap.
4. Controleer de pH-waarde van het product. Controleer ten vierde de pH van de oplossing. Amfetaminepoeder kan verontreinigd zijn door organische poederzuren (ascorbinezuur, citroenzuur enz.), organische poederbasen (novocaïne, lidocaïne, cafeïne enz.). In "Determination of impurity in synthetic PAS" (Bepaling van onzuiverheden in synthetisch PAS) wordt de bepalingsmethode precies beschreven.
5. Vervolgens, als er geen verontreinigende stoffen worden gevonden en je nog steeds twijfelt of je amfetamine of LF-tests een verdovende stof hebben aangetroffen, voer dan experimenten uit met testreagentia. Gebruik "Drugs testreagentia". Deze methoden helpen om het soort bijmenging te bepalen. Er zijn handleidingen, die het controleren van procedures en betekenis beschrijven, waar je methoden van reagens synthese kunt vinden.
Volgens de gegevens van het testen van reagens experimenten, kunt u vergelijken en goedkeuren resultaat door TLC.
Bijvoorbeeld, heb je testresultaat ontvangen met Marquis reagens, dat gaf zwarte kleur. Meestal betekent dit dat je amph. verdund is met MDMA. Als de kleur van de druppels verandert in gelig, betekent dit dat je waarschijnlijk zuivere amph hebt. Neem een TLC-plaat, vervuild monster van amph., echte amph. en zuivere MDMA (als je die hebt), maak drie vlekken van stoffen en elueer ze, tel de Rf en vergelijk de resultaten met de literatuurgegevens. Als de vlekken van je monster zich in twee delen splitsen, die hetzelfde gehalte aan MDMA en echte amph. hebben, betekent dit dat je monster MDMA-verontreiniging heeft. Als je monster geen vlekken in het echte amph. niveau heeft, betekent dit dat je MAMA hebt met iets als amfetamine, een stof met vergelijkbare fysieke en organoleptische eigenschappen (methamfetamine).
3. Bevestig ten derde de overeenstemming van het product met de aangegeven amfetamine door LF-tests (drugstestkits). Je krijgt een duidelijk resultaat over je stof en toegevoegde verdovende stof (als die er is) en deze tests helpen bij het bepalen van de volgende stap.
4. Controleer de pH-waarde van het product. Controleer ten vierde de pH van de oplossing. Amfetaminepoeder kan verontreinigd zijn door organische poederzuren (ascorbinezuur, citroenzuur enz.), organische poederbasen (novocaïne, lidocaïne, cafeïne enz.). In "Determination of impurity in synthetic PAS" (Bepaling van onzuiverheden in synthetisch PAS) wordt de bepalingsmethode precies beschreven.
5. Vervolgens, als er geen verontreinigende stoffen worden gevonden en je nog steeds twijfelt of je amfetamine of LF-tests een verdovende stof hebben aangetroffen, voer dan experimenten uit met testreagentia. Gebruik "Drugs testreagentia". Deze methoden helpen om het soort bijmenging te bepalen. Er zijn handleidingen, die het controleren van procedures en betekenis beschrijven, waar je methoden van reagens synthese kunt vinden.
Volgens de gegevens van het testen van reagens experimenten, kunt u vergelijken en goedkeuren resultaat door TLC.
Bijvoorbeeld, heb je testresultaat ontvangen met Marquis reagens, dat gaf zwarte kleur. Meestal betekent dit dat je amph. verdund is met MDMA. Als de kleur van de druppels verandert in gelig, betekent dit dat je waarschijnlijk zuivere amph hebt. Neem een TLC-plaat, vervuild monster van amph., echte amph. en zuivere MDMA (als je die hebt), maak drie vlekken van stoffen en elueer ze, tel de Rf en vergelijk de resultaten met de literatuurgegevens. Als de vlekken van je monster zich in twee delen splitsen, die hetzelfde gehalte aan MDMA en echte amph. hebben, betekent dit dat je monster MDMA-verontreiniging heeft. Als je monster geen vlekken in het echte amph. niveau heeft, betekent dit dat je MAMA hebt met iets als amfetamine, een stof met vergelijkbare fysieke en organoleptische eigenschappen (methamfetamine).
6. Naast het bepalen van vermenging, kan onderzoeker een experiment "Bepaling van amfetamine zuiverheid in huiselijke omstandigheden" leiden om het percentage amfetamine in een poeder te meten. Houd er echter rekening mee dat andere primaire aminesubstanties ook in dit poeder zullen worden geteld.
Conclusie
Smeltpuntcontrole kan worden toegevoegd aan de tweede stap om te bevestigen dat de kwaliteit in orde is en om de mate van onzuiverheid te bepalen.
Met deze handleiding kun je de mate van onzuiverheid vaststellen, verontreinigende stoffen bepalen en de resultaten goedkeuren met verschillende methoden. Daarnaast kun je de hoeveelheid amfetamine in je monster meten.
Met deze handleiding kun je de mate van onzuiverheid vaststellen, verontreinigende stoffen bepalen en de resultaten goedkeuren met verschillende methoden. Daarnaast kun je de hoeveelheid amfetamine in je monster meten.
Last edited:
