Διατήρησε έναν αγώνα που έγινε προσωπικός εναντίον του δικαστή Baltasar Garzón / Παρέμεινε προστατευόμενος από τις αρχές της χώρας του, της Τουρκίας, μέχρι το 2023, οπότε και συνελήφθη / Συνδέθηκε με ναρκωτικά από όλη την Ισπανία, είχε έμπιστο προσωπικό και δεν δίσταζε να χρησιμοποιήσει βία για να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς / Έχτισε σχολεία και νοσοκομεία για να κερδίσει το θαυμασμό των συμπατριωτών του με χρήματα από τα ναρκωτικά
Ο Urfi Çetinkaya απεβίωσε. Ο βαρόνος των ναρκωτικών που έστειλε την περισσότερη ηρωίνη στην Ισπανία όλων των εποχών (τουλάχιστον από αυτούς που είναι γνωστοί στην αστυνομία), πέθανε αυτή την εβδομάδα στη φυλακή όπου εξέτιε ποινή κάθειρξης 24 ετών που του επιβλήθηκε για διακίνηση ναρκωτικών σε όλη του τη ζωή. Γνωστός με το ψευδώνυμο Topal (ο Παραλυτικός, στην Ισπανία), συνελήφθη το 2023 με έναν εκπληκτικό τρόπο, καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας πίστευαν ότι οι τουρκικές αρχές θα συνέχιζαν να τον προστατεύουν μέχρι το τέλος των ημερών του, όπως είχε ήδη συμβεί στο παρελθόν. Στην Ισπανία, ο Τοπάλ βρισκόταν πίσω από τη μεγάλη διαδοχή των κρύπτων ηρωίνης που παρενέβη για αρκετά χρόνια, και ενεπλάκη σε ένα είδος προσωπικού πολέμου με τον τότε δικαστή-σταρ κατά των ναρκωτικών στη χώρα, τον Baltasar Garzón, ο οποίος συνδύασε αυτόν τον αγώνα με την ανακάλυψη των μεγάλων βασιλιάδων της κοκαΐνης στη Γαλικία.
Συνδεδεμένος σε αρκετές περιπτώσεις με διάφορες παρατάξεις της πολιτικής εξουσίας της χώρας του και κατηγορούμενος τότε ότι δωροδόκησε μέλη της ίδιας της εισαγγελίας για να αποφύγει μια από τις δίκες εναντίον του, κάλυψε τα έξοδα για την ανέγερση πολλών σχολείων, συμπεριλαμβανομένων ινστιτούτων, καθώς και ενός νοσοκομείου, όλα με το όνομα ενός από τους γιους του, του Orfi Çetinkaya.
Ο Ορφί Τσετίνκαγια ήταν αστυνομικός και συνδεόταν με το πραξικόπημα του 1980 στην Τουρκία. Χρόνια αργότερα, το 1988, κατέληξε πεσμένος σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από σύγκρουση με τις αρχές της χώρας του. Η επιχείρηση με την ηρωίνη ήταν η ζωή του και από τότε άρχισε τα ταξίδια του σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Ισπανία, όπου έπλεξε ένα εκτεταμένο δίκτυο συνεργατών, άλλοι από τους οποίους ήταν συμπατριώτες του και άλλοι Ισπανοί.
"Έκανε σχέσεις με άλλους διακινητές και, όταν είχε αυτοπεποίθηση, αναλάμβανε την οργάνωσή τους. Έχει πολλούς νεκρούς στην πλάτη του. Η πρώτη φορά που τον συλλάβαμε ήταν το '91, αλλά είχαμε πληροφορίες γι' αυτόν από τη δεκαετία του '80. Και από τότε ήταν το μεγάλο αφεντικό, δούλευε πάντα στη σκιά, χωρίς να δείχνει το πρόσωπό του." Ο Enrique Juárez, πρώην επικεφαλής της Ηρωίνης της Κεντρικής Ταξιαρχίας Ναρκωτικών, περιγράφει αυτό το γεγονός στο βιβλίο "Οι έμποροι του θανάτου. Από την ηρωίνη στη φαιντανύλη', ένα από τα επίσημα έργα του Narcodiario, το εγκληματικό ξεκίνημα του Urfi Çetinkaya.
Turmus (ένας από τους συνεργάτες του εκείνη την εποχή) και πολλοί άλλοι Τούρκοι πολίτες. όλοι όσοι έφτασαν εκεί τον τίμησαν, γεγονός που οδήγησε την αστυνομία να διακρίνει το μέγεθος του χαρακτήρα που μόλις είχε φτάσει στην Ισπανία. Ήταν ο ελεγκτής, το αφεντικό ολόκληρης της οργάνωσης".
Ο Urfi Çetinkaya έπρεπε να πιστεύει ότι είναι ανέγγιχτος στην πατρίδα του, την Τουρκία, όπου διατηρούσε τη διαμονή του για χρόνια παρά τα εντάλματα σύλληψης που είχε εκδώσει η Ιντερπόλ. Για να ξεπλύνει την εικόνα του και να κρατήσει ορισμένα τμήματα του πληθυσμού ευχαριστημένα, επένδυσε χρήματα στην κατασκευή μισής ντουζίνας σχολείων και ακόμη και ενός νοσοκομείου, όλα με το όνομα του γιου του, έργα που δώρισε στο οθωμανικό κράτος. Ακολούθησε το ύφος του "ευεργέτη του λαού" που κάποτε έκανε διάσημο στο Μεντεγίν τον Πάμπλο Εσκομπάρ, βασιλιά της κοκαΐνης.
Ο Cetinkaya έκανε το ίδιο ταξίδι με πολλούς άλλους βαρόνους ναρκωτικών για να αποκτήσει ένα σημαντικό δίκτυο επαφών στην Ισπανία. Όταν συνελήφθη μετά την επιχείρηση του 1991, ήρθε σε επαφή με άλλους εγκληματίες, μεγάλους συμμάχους του Τούρκου εμπόρου ναρκωτικών σε όλη τη διάρκεια της εγκληματικής του καριέρας. Η φυλακή ήταν, όπως ακριβώς συνέβη και με τους βασιλιάδες της κοκαΐνης, το ιδανικό μέρος για την προσέλκυση νέων συνεργατών. "Το βάλαμε "στο αυγό" με την εισαγωγή τους στις ίδιες φυλακές", τόνισε τότε ένας ανώτερος αξιωματούχος της αστυνομίας.
Τα ναρκωτικά έφταναν στη χερσόνησο με αυτοκινούμενα, μίνι βαν, λεωφορεία ή τροχούς τρακτέρ. Μια φράση του Τοπάλ θα μείνει στη μνήμη μας από εκείνη την εποχή, μετά την ανακάλυψή του: "Τώρα θα πλημμυρίσω την Ισπανία με ηρωίνη".
Ο Urfi Çetinkaya απεβίωσε. Ο βαρόνος των ναρκωτικών που έστειλε την περισσότερη ηρωίνη στην Ισπανία όλων των εποχών (τουλάχιστον από αυτούς που είναι γνωστοί στην αστυνομία), πέθανε αυτή την εβδομάδα στη φυλακή όπου εξέτιε ποινή κάθειρξης 24 ετών που του επιβλήθηκε για διακίνηση ναρκωτικών σε όλη του τη ζωή. Γνωστός με το ψευδώνυμο Topal (ο Παραλυτικός, στην Ισπανία), συνελήφθη το 2023 με έναν εκπληκτικό τρόπο, καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας πίστευαν ότι οι τουρκικές αρχές θα συνέχιζαν να τον προστατεύουν μέχρι το τέλος των ημερών του, όπως είχε ήδη συμβεί στο παρελθόν. Στην Ισπανία, ο Τοπάλ βρισκόταν πίσω από τη μεγάλη διαδοχή των κρύπτων ηρωίνης που παρενέβη για αρκετά χρόνια, και ενεπλάκη σε ένα είδος προσωπικού πολέμου με τον τότε δικαστή-σταρ κατά των ναρκωτικών στη χώρα, τον Baltasar Garzón, ο οποίος συνδύασε αυτόν τον αγώνα με την ανακάλυψη των μεγάλων βασιλιάδων της κοκαΐνης στη Γαλικία.
Συνδεδεμένος σε αρκετές περιπτώσεις με διάφορες παρατάξεις της πολιτικής εξουσίας της χώρας του και κατηγορούμενος τότε ότι δωροδόκησε μέλη της ίδιας της εισαγγελίας για να αποφύγει μια από τις δίκες εναντίον του, κάλυψε τα έξοδα για την ανέγερση πολλών σχολείων, συμπεριλαμβανομένων ινστιτούτων, καθώς και ενός νοσοκομείου, όλα με το όνομα ενός από τους γιους του, του Orfi Çetinkaya.
Ο Ορφί Τσετίνκαγια ήταν αστυνομικός και συνδεόταν με το πραξικόπημα του 1980 στην Τουρκία. Χρόνια αργότερα, το 1988, κατέληξε πεσμένος σε αναπηρικό καροτσάκι μετά από σύγκρουση με τις αρχές της χώρας του. Η επιχείρηση με την ηρωίνη ήταν η ζωή του και από τότε άρχισε τα ταξίδια του σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Ισπανία, όπου έπλεξε ένα εκτεταμένο δίκτυο συνεργατών, άλλοι από τους οποίους ήταν συμπατριώτες του και άλλοι Ισπανοί.
"Έκανε σχέσεις με άλλους διακινητές και, όταν είχε αυτοπεποίθηση, αναλάμβανε την οργάνωσή τους. Έχει πολλούς νεκρούς στην πλάτη του. Η πρώτη φορά που τον συλλάβαμε ήταν το '91, αλλά είχαμε πληροφορίες γι' αυτόν από τη δεκαετία του '80. Και από τότε ήταν το μεγάλο αφεντικό, δούλευε πάντα στη σκιά, χωρίς να δείχνει το πρόσωπό του." Ο Enrique Juárez, πρώην επικεφαλής της Ηρωίνης της Κεντρικής Ταξιαρχίας Ναρκωτικών, περιγράφει αυτό το γεγονός στο βιβλίο "Οι έμποροι του θανάτου. Από την ηρωίνη στη φαιντανύλη', ένα από τα επίσημα έργα του Narcodiario, το εγκληματικό ξεκίνημα του Urfi Çetinkaya.
Turmus (ένας από τους συνεργάτες του εκείνη την εποχή) και πολλοί άλλοι Τούρκοι πολίτες. όλοι όσοι έφτασαν εκεί τον τίμησαν, γεγονός που οδήγησε την αστυνομία να διακρίνει το μέγεθος του χαρακτήρα που μόλις είχε φτάσει στην Ισπανία. Ήταν ο ελεγκτής, το αφεντικό ολόκληρης της οργάνωσης".
Ο Urfi Çetinkaya έπρεπε να πιστεύει ότι είναι ανέγγιχτος στην πατρίδα του, την Τουρκία, όπου διατηρούσε τη διαμονή του για χρόνια παρά τα εντάλματα σύλληψης που είχε εκδώσει η Ιντερπόλ. Για να ξεπλύνει την εικόνα του και να κρατήσει ορισμένα τμήματα του πληθυσμού ευχαριστημένα, επένδυσε χρήματα στην κατασκευή μισής ντουζίνας σχολείων και ακόμη και ενός νοσοκομείου, όλα με το όνομα του γιου του, έργα που δώρισε στο οθωμανικό κράτος. Ακολούθησε το ύφος του "ευεργέτη του λαού" που κάποτε έκανε διάσημο στο Μεντεγίν τον Πάμπλο Εσκομπάρ, βασιλιά της κοκαΐνης.
Ο Cetinkaya έκανε το ίδιο ταξίδι με πολλούς άλλους βαρόνους ναρκωτικών για να αποκτήσει ένα σημαντικό δίκτυο επαφών στην Ισπανία. Όταν συνελήφθη μετά την επιχείρηση του 1991, ήρθε σε επαφή με άλλους εγκληματίες, μεγάλους συμμάχους του Τούρκου εμπόρου ναρκωτικών σε όλη τη διάρκεια της εγκληματικής του καριέρας. Η φυλακή ήταν, όπως ακριβώς συνέβη και με τους βασιλιάδες της κοκαΐνης, το ιδανικό μέρος για την προσέλκυση νέων συνεργατών. "Το βάλαμε "στο αυγό" με την εισαγωγή τους στις ίδιες φυλακές", τόνισε τότε ένας ανώτερος αξιωματούχος της αστυνομίας.
Τα ναρκωτικά έφταναν στη χερσόνησο με αυτοκινούμενα, μίνι βαν, λεωφορεία ή τροχούς τρακτέρ. Μια φράση του Τοπάλ θα μείνει στη μνήμη μας από εκείνη την εποχή, μετά την ανακάλυψή του: "Τώρα θα πλημμυρίσω την Ισπανία με ηρωίνη".