Εισαγωγή
Σε αυτό το θέμα, μπορείτε να μάθετε τον ευκολότερο τρόπο σύνθεσης της οξυκωδόνης από την κωδεΐνη. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι σύνθεσής της με περισσότερα στάδια, αλλά περιγράφω εδώ τον απλούστερο. Αυτή η διαδικασία είναι ότι είναι αβίαστη και γρήγορη και χρησιμοποιεί μόνο πολύ διαθέσιμα αντιδραστήρια. Μπορείτε να βρείτε τη μέθοδο εκχύλισης κωδεΐνης στα ακόλουθα θέματα: "Εκχύλιση κωδεΐνης μεκρύο νερό από αναλγητικά που χορηγούνται χωρίς συνταγή" ή αυτό "Σύνθεση μορφίνης από κωδεΐνη".
Εξοπλισμός και γυάλινα σκεύη.
- Φιάλη στρογγυλού πυθμένα 250 ml.
- Φιάλη στρογγυλού πυθμένα 250 mL με τρεις λαιμούς.
- Λουτρά με λάδι και παγωμένο νερό.
- Μαγνητικός αναδευτήρας με επιφάνεια θέρμανσης.
- Εργαστηριακή ζυγαριά (0,1 - 100 g είναι κατάλληλη).
- Μπαλόνι αζώτου ή αργού 10-20 L είναι αρκετό.
- Γυάλινη ράβδος.
- Θερμόμετρο εργαστηριακής ποιότητας (0 °C έως 200 °C) με προσαρμογέα φιάλης.
- Διαχωριστικό χωνί 0,5 ή 1L.
- Χωνί προσθήκης.
- Προσαρμογέας εισόδου αζώτου.
- Ποτήρια ζέσεως 500 ml x2- 200 ml x4- 100 ml x2.
- Περιστροφικός εξατμιστής (προαιρετικά).
- Χαρτί δείκτη pH.
- Χωνί Buchner και φιάλη 500 ml.
Αντιδραστήρια.
- 30 g κωδεΐνης.
- ~500 mL αποσταγμένο νερό.
- 192 g οξικό οξύ.
- 20 g διχρωμικό νάτριο.
- Διάλυμα αμμωνίας (NH4OHaq).
- 75 mL χλωροφόρμιο (CHCl3).
- Χλωριούχο νάτριο (NaCl) (προαιρετικά).
- 5% Pd/C (50% νερό υγρό, 3,0 g).
- 6,0 g υποφωσφορικό νάτριο (NaPO2H2).
- 540 ml οξικού αιθυλεστέρα.
Σημείο βρασμού: 454,92 °C σε 760 mm Hg-
Σημείο τήξης: 218 - 220 °C-
Μοριακό βάρος: 315,36 g/mole-
Πυκνότητα: 1,2164 g/ml (20 °C)-
Αριθμός CAS: 76-42-6.
14-υδροξυκωδεϊνόνη από κωδεΐνη
1. Διαλύονται 30 g κωδεΐνης στα 80 ml νερού με 25 g οξικού οξέος σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 250 ml και τοποθετείται σε παγωμένο υδατόλουτρο με ανάδευση.
2. Τώρα που είναι δροσερό, εισάγετε σιγά σιγά με σιφώνιο τα 20 g διχρωμικού νατρίου σε 25 mL νερού. Το διάλυμα γίνεται αμέσως γαλακτώδες πορτοκαλί/κίτρινο.
3. Τώρα αφαιρέστε τον πάγο και τοποθετήστε το ελαιόλουτρο σε μια θερμαντική πλάκα και τοποθετήστε από πάνω τον υδρόψυκτο συμπυκνωτή σας. Χρησιμοποίησα μια θερμαντική πλάκα ελεγχόμενης θερμοκρασίας, οπότε απλά επέλεξα τη θερμοκρασία στους ~83 °C και φρόντισα να παραμείνει εκεί για ~20 λεπτά. Εάν τοποθετήσετε ένα θερμόμετρο στο λουτρό λαδιού σας, θα πρέπει να είστε σε θέση να κάνετε περίπου το ίδιο. Η θερμότητα είναι κακή για τα οπιούχα, αλλά δεν διαπίστωσα ότι το να το αφήσετε να μαγειρευτεί στους 80-90 °C για 30 λεπτά είναι τρομερά επιζήμιο. Εν πάση περιπτώσει, μπορείτε να καταλάβετε ότι η αντίδραση έχει ολοκληρωθεί όταν δεν υπάρχει πλέον αλλαγή χρώματος. Το νέο χρώμα θα πρέπει να είναι σκούρο καφέ/κόκκινο.
2. Τώρα που είναι δροσερό, εισάγετε σιγά σιγά με σιφώνιο τα 20 g διχρωμικού νατρίου σε 25 mL νερού. Το διάλυμα γίνεται αμέσως γαλακτώδες πορτοκαλί/κίτρινο.
3. Τώρα αφαιρέστε τον πάγο και τοποθετήστε το ελαιόλουτρο σε μια θερμαντική πλάκα και τοποθετήστε από πάνω τον υδρόψυκτο συμπυκνωτή σας. Χρησιμοποίησα μια θερμαντική πλάκα ελεγχόμενης θερμοκρασίας, οπότε απλά επέλεξα τη θερμοκρασία στους ~83 °C και φρόντισα να παραμείνει εκεί για ~20 λεπτά. Εάν τοποθετήσετε ένα θερμόμετρο στο λουτρό λαδιού σας, θα πρέπει να είστε σε θέση να κάνετε περίπου το ίδιο. Η θερμότητα είναι κακή για τα οπιούχα, αλλά δεν διαπίστωσα ότι το να το αφήσετε να μαγειρευτεί στους 80-90 °C για 30 λεπτά είναι τρομερά επιζήμιο. Εν πάση περιπτώσει, μπορείτε να καταλάβετε ότι η αντίδραση έχει ολοκληρωθεί όταν δεν υπάρχει πλέον αλλαγή χρώματος. Το νέο χρώμα θα πρέπει να είναι σκούρο καφέ/κόκκινο.
4. Ρίξτε με πιπέτα το διάλυμά σας σε ένα διαχωριστικό χωνί, πλύνετε τη φιάλη σας με λίγο νερό και ρίξτε και αυτό μέσα. Στη φιάλη θα παραμείνει κάποιο μαύρο, αδιάλυτο ίζημα. Μην ανησυχείτε για αυτό το ίζημα.
5. Τώρα βασικοποιήστε με αμμωνία (NH4OHaq). Δεν χρειάζεται να είστε ακριβείς, απλά βεβαιωθείτε ότι το pH έχει φτάσει πάνω από το 10.
6. Στη συνέχεια, εκχυλίστε τρεις φορές x25 ml με χλωροφόρμιο. Εάν λάβετε γαλάκτωμα, απλά αντιμετωπίστε το προσθέτοντας ένα σωρό χλωροφόρμιο ή NaCl (θα ρυζώσει την πυκνότητα του υδατικού διαλύματος και θα χωρίσει τα στρώματα) και παίρνοντας μόνο το μη γαλακτωματοποιημένο χλωροφόρμιο με κάθε διαχωρισμό.
7. Πάρτε τα διαλύματα χλωροφορμίου σας και εκχυλίστε ξανά με νερό δύο φορές για να βεβαιωθείτε ότι δεν φέρατε δυσάρεστο Cr με το προϊόν σας. Το προϊόν είναι κίτρινο όταν διαλύεται σε μεγάλη ποσότητα διαλύτη και σκούρο καφέ/κόκκινο όταν συμπυκνώνεται. Μόλις μετατρέψατε την υδροξυομάδα της κωδεΐνης σε κετόνη και βάλατε μια υδροξυομάδα κάτω από τη γέφυρα αζώτου.
8. Εξατμίστε τον διαλύτη σας.
5. Τώρα βασικοποιήστε με αμμωνία (NH4OHaq). Δεν χρειάζεται να είστε ακριβείς, απλά βεβαιωθείτε ότι το pH έχει φτάσει πάνω από το 10.
6. Στη συνέχεια, εκχυλίστε τρεις φορές x25 ml με χλωροφόρμιο. Εάν λάβετε γαλάκτωμα, απλά αντιμετωπίστε το προσθέτοντας ένα σωρό χλωροφόρμιο ή NaCl (θα ρυζώσει την πυκνότητα του υδατικού διαλύματος και θα χωρίσει τα στρώματα) και παίρνοντας μόνο το μη γαλακτωματοποιημένο χλωροφόρμιο με κάθε διαχωρισμό.
7. Πάρτε τα διαλύματα χλωροφορμίου σας και εκχυλίστε ξανά με νερό δύο φορές για να βεβαιωθείτε ότι δεν φέρατε δυσάρεστο Cr με το προϊόν σας. Το προϊόν είναι κίτρινο όταν διαλύεται σε μεγάλη ποσότητα διαλύτη και σκούρο καφέ/κόκκινο όταν συμπυκνώνεται. Μόλις μετατρέψατε την υδροξυομάδα της κωδεΐνης σε κετόνη και βάλατε μια υδροξυομάδα κάτω από τη γέφυρα αζώτου.
8. Εξατμίστε τον διαλύτη σας.
Οξυκωδόνη από 14-υδροξυκωδεϊνόνη
9. Η 14-υδροξυκοδεϊνόνη (4,98 g) και το οξικό οξύ (137 g) προστέθηκαν σε φιάλη αντίδρασης (3-λαιμός, 250 mL) εξοπλισμένη με μηχανικό/μαγνητικό αναδευτήρα, χωνί προσθήκης, θερμοστοιχείο/θερμόμετρο και προσαρμογέα εισόδου αζώτου. Το σύστημα εκκενώθηκε και η φιάλη συμπληρώθηκε με άζωτο.
10. Στη συνέχεια, προστέθηκε 5% Pd/C (50% νερό υγρό, 3,0 g) σε μία μερίδα υπό ατμόσφαιρα αζώτου.
11. Ενώ το μείγμα αναδεύτηκε για περίπου 5 λεπτά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (22 ± 5 °C), παρασκευάστηκε διάλυμα υποφωσφιτικού νατρίου (6,0 g) σε απιονισμένο νερό (25 g).
12. Το υδατικό διάλυμα υποφωσφορικού νατρίου μεταφέρθηκε στο χωνί προσθήκης και προστέθηκε στο μείγμα της αντίδρασης σε διάστημα περίπου 30 λεπτών με διατήρηση της θερμοκρασίας του περιεχομένου στους 22 ± 5 °C περίπου Το μείγμα στη συνέχεια θερμάνθηκε στους 45 °C περίπου και αναδεύτηκε για περίπου 1 ώρα.
Για τον προσδιορισμό της πληρότητας της αντίδρασης, ένα μικρό δείγμα αποσύρθηκε από την παρτίδα και το δείγμα διηθήθηκε μέσω φίλτρου σύριγγας σε μείγμα οξικού αιθυλεστέρα και κορεσμένου διαλύματος διττανθρακικού νατρίου. Μετά την εκχύλιση, το οργανικό στρώμα συμπυκνώθηκε σε ξηρότητα και το υπόλειμμα διαλύθηκε με κινητή φάση HPLC. Προσδιορίστηκε η εξαφάνιση της 14-υδροξυκοδεϊνόνης. Εάν η αντίδραση ήταν ατελής, η παρτίδα αναδεύτηκε για επιπλέον 2 ώρες στους 45 °C και ο έλεγχος HPLC πραγματοποιήθηκε για άλλη μια φορά.
10. Στη συνέχεια, προστέθηκε 5% Pd/C (50% νερό υγρό, 3,0 g) σε μία μερίδα υπό ατμόσφαιρα αζώτου.
11. Ενώ το μείγμα αναδεύτηκε για περίπου 5 λεπτά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (22 ± 5 °C), παρασκευάστηκε διάλυμα υποφωσφιτικού νατρίου (6,0 g) σε απιονισμένο νερό (25 g).
12. Το υδατικό διάλυμα υποφωσφορικού νατρίου μεταφέρθηκε στο χωνί προσθήκης και προστέθηκε στο μείγμα της αντίδρασης σε διάστημα περίπου 30 λεπτών με διατήρηση της θερμοκρασίας του περιεχομένου στους 22 ± 5 °C περίπου Το μείγμα στη συνέχεια θερμάνθηκε στους 45 °C περίπου και αναδεύτηκε για περίπου 1 ώρα.
Για τον προσδιορισμό της πληρότητας της αντίδρασης, ένα μικρό δείγμα αποσύρθηκε από την παρτίδα και το δείγμα διηθήθηκε μέσω φίλτρου σύριγγας σε μείγμα οξικού αιθυλεστέρα και κορεσμένου διαλύματος διττανθρακικού νατρίου. Μετά την εκχύλιση, το οργανικό στρώμα συμπυκνώθηκε σε ξηρότητα και το υπόλειμμα διαλύθηκε με κινητή φάση HPLC. Προσδιορίστηκε η εξαφάνιση της 14-υδροξυκοδεϊνόνης. Εάν η αντίδραση ήταν ατελής, η παρτίδα αναδεύτηκε για επιπλέον 2 ώρες στους 45 °C και ο έλεγχος HPLC πραγματοποιήθηκε για άλλη μια φορά.
13. Αφού διαπιστώθηκε ότι η αντίδραση ήταν πλήρης, η παρτίδα ψύχθηκε σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (22 ± 5 °C) υπό ατμόσφαιρα αζώτου και το περιεχόμενο διηθήθηκε πάνω σε μαξιλάρι διήθησης Hyflo-Supercel (3,0 g, διαβρεγμένο με νερό).
14. Η φιάλη και το υγρό κέικ ξεπλύθηκαν με οξικό οξύ (20 g). Το διήθημα συμπυκνώθηκε υπό κενό σε μηχανή rotavap μέχρι σχεδόν ξηρού σε θερμοκρασία < 50 °C.
15. Το υπόλειμμα διαλύθηκε με απιονισμένο νερό (50 g) και το pH ρυθμίστηκε σε 11,0 έως 12,0 με 20% υδατικό διάλυμα KOH και πυκνό υδροξείδιο του αμμωνίου (περίπου 4 g).
16. Στη συνέχεια, το μείγμα εκχυλίστηκε με οξικό αιθυλεστέρα (4 x 135 mL) και τα συνδυασμένα οργανικά στρώματα συμπυκνώθηκαν σε κενό μέχρι ξηρού. Προέκυψε ακατέργαστη οξυκωδόνη με καθαρότητα HPLC άνω του 85% σε απόδοση 70,0 έως 85,0% (3,51 έως 4,26 g).
14. Η φιάλη και το υγρό κέικ ξεπλύθηκαν με οξικό οξύ (20 g). Το διήθημα συμπυκνώθηκε υπό κενό σε μηχανή rotavap μέχρι σχεδόν ξηρού σε θερμοκρασία < 50 °C.
15. Το υπόλειμμα διαλύθηκε με απιονισμένο νερό (50 g) και το pH ρυθμίστηκε σε 11,0 έως 12,0 με 20% υδατικό διάλυμα KOH και πυκνό υδροξείδιο του αμμωνίου (περίπου 4 g).
16. Στη συνέχεια, το μείγμα εκχυλίστηκε με οξικό αιθυλεστέρα (4 x 135 mL) και τα συνδυασμένα οργανικά στρώματα συμπυκνώθηκαν σε κενό μέχρι ξηρού. Προέκυψε ακατέργαστη οξυκωδόνη με καθαρότητα HPLC άνω του 85% σε απόδοση 70,0 έως 85,0% (3,51 έως 4,26 g).
Last edited by a moderator:
