Πώς να παρασκευάσετε το MDMA
Η παρακάτω σύνθεση δεν προορίζεται για να πραγματοποιηθεί από έναν αρχάριο χημικό, αν και δεν είναι τρομερά δύσκολη.
Για τις περιγραφές του τρόπου εκτέλεσης των διαδικασιών, θα πρέπει να αγοράσετε μια τυποποιημένη αναφορά εργαστηριακών διαδικασιών
εγχειρίδιο (ή κατά προτίμηση θα πρέπει να παρακολουθήσετε οργανική χημεία στο κολέγιο).
Μέθοδος 1
Σε ένα καλά αναδευόμενο, ψυχόμενο μείγμα 34g 30% H202 (υπεροξείδιο του υδρογόνου) σε 150g 80% HCO2H (μυρμηκικό οξύ)
προστέθηκε, σταγόνα-σταγόνα, διάλυμα 32,4g ισοσαφρόλης σε 120ml ακετόνης με ρυθμό που διατηρούσε την αντίδραση
μείγμα να μην υπερβεί τους 40 βαθμούς C. Αυτό απαιτούσε λίγο περισσότερο από 1 ώρα και χρησιμοποιήθηκε εξωτερική ψύξη ως
αναγκαία. Η ανάδευση συνεχίστηκε για 16 ώρες και δόθηκε προσοχή ώστε η αργή εξώθερμη αντίδραση να μην
να μην προκαλέσει υπερβολική θέρμανση. Ένα εξωτερικό λουτρό με τρεχούμενο νερό λειτούργησε καλά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το διάλυμα
εξελίχθηκε από πορτοκαλί χρώμα σε βαθύ κόκκινο. Όλα τα πτητικά συστατικά απομακρύνθηκαν υπό κενό το οποίο
απέδωσε περίπου 60 g ενός πολύ βαθύ υπολείμματος. Αυτό διαλύθηκε σε 60ml MeOH (μεθυλική αλκοόλη -- μεθανόλη),
αντιμετωπίστηκε με 360ml 15% H2SO4 (θειικό οξύ) και θερμάνθηκε για 3 ώρες στο ατμόλουτρο. Μετά την ψύξη του
το μείγμα εκχυλίστηκε με 3x75ml Et2O (διαιθυλαιθέρας) ή C6H6 (βενζόλιο). Συνιστάται ότι, το
τα συγκεντρωμένα εκχυλίσματα να πλένονται -- πρώτα με H2O και στη συνέχεια με αραιό NaOH (υδροξείδιο του νατρίου). Στη συνέχεια, το
ο διαλύτης απομακρύνεται υπό κενό για να παραχθούν 20,6g 3,4-μεθυλενοδιεξυφαινυλακετόνης (3,4-
μεθυλενοδιοξυβενζυλομεθυλοκετόνη). Το τελικό υπόλειμμα μπορεί να αποσταχθεί σε 2,0mm/108-112 βαθμούς C, ή σε
περίπου 160 βαθμούς C στην αντλία νερού.
Προστίθενται 23 g 3,4-μεθυλενοδιεξυφαινυλακετόνης σε 65 g HCONH2 (φορμαμίδιο) και θερμαίνονται στους 190 βαθμούς επί πέντε ώρες.
Ψύξτε, προσθέστε 100ml H20, εκχυλίστε με C6H6 (βενζόλιο) και εξατμίστε σε κενό το εκχύλισμα. Προστίθενται 8ml MeOH
(μεθυλική αλκοόλη -- μεθανόλη) και 75ml 15% HCl στο υπόλειμμα, θερμαίνεται σε υδατόλουτρο δύο ώρες και εκχυλίζεται σε
κενό (ή να γίνει βασικός καθαρισμός με KOH και εκχύλιση του ελαίου με βενζόλιο και ξήρανση, εξάτμιση σε κενό) για να ληφθούν 11,7 g
3,4-μεθυλενοδιοξυαμφεταμίνη (MDA) Για την παραγωγή MDMA αντικαταστήστε το φορμαμίδιο στην παραπάνω σύνθεση με Ν-μεθυλοφορμαμίδιο.
Μέθοδος 2
Πρόκειται για μια λιγότερο προκλητική μέθοδο που παράγει συνήθως μόνο MDA. Πρόκειται για μια διαδικασία δύο βημάτων που αντιδρά πρώτα με σαφρόλη
με υδροβρωμικό οξύ για να προκύψει 3,4-μεθυλενο-οξυφαινυλο-2-βρωμοπροπάνιο, και στη συνέχεια παίρνει αυτό το υλικό και
αντιδρώντας το με αμμωνία ή μεθυλαμίνη για την παραγωγή MDA ή MDMA αντίστοιχα. Η διαδικασία αυτή έχει το εξής
πλεονεκτήµατα ότι δεν είναι καθόλου ευαίσθητη στο µέγεθος της παρτίδας, ούτε είναι πιθανό να "ξεφύγει" και να δηµιουργήσει ένα πισσώδες µπέρδεµα.
Μοιράζεται με την αντίδραση Ritter το πλεονέκτημα της χρήσης φθηνών, απλών και εύκολα διαθέσιμων χημικών ουσιών.
Το μοναδικό μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η ανάγκη να γίνει η τελική αντίδραση με αμμωνία ή μεθυλαμίνη.
μέσα σε σφραγισμένο σωλήνα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αντίδραση πρέπει να γίνει σε θερμοκρασίες 120-140 C, και
ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η θερμοκρασία είναι να σφραγιστούν τα αντιδρώντα μέσα σε μια βόμβα. Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα
επικίνδυνο και είναι αρκετά ασφαλές αν ληφθούν κάποιες απλές προφυλάξεις.
Το πρώτο στάδιο της μετατροπής, η αντίδραση με υδροβρωμικό οξύ, είναι αρκετά απλό και παράγει σχεδόν ένα
100% απόδοση του βρωμιούχου προϊόντος. Βλέπε Journal of Biological Chemistry, τόμος 108, σελίδα 619. Το
συγγραφέας είναι ο H.E. Carter. Βλέπε επίσης Chemical Abstracts 1961, στήλη 14350. Λαμβάνει χώρα η ακόλουθη αντίδραση:
Για να γίνει η αντίδραση, 200 ml παγωμένου οξικού οξέος χύνεται σε ένα μπουκάλι σαμπάνιας τοποθετημένο μέσα σε πάγο. Μόλις το
οξικό οξύ έχει κρυώσει, προστίθενται αργά και με ανακάτεμα 300 γραμμάρια (200 ml) 48% υδροβρωμικού οξέος.
Μόλις το μείγμα αυτό κρυώσει, προστίθενται αργά και με ανακάτεμα 100 γραμμάρια σαφρόλης. Μόλις το σαφρόλιο
προστίθεται, το φτηνό πλαστικό πώμα της φιάλης σαμπάνιας τοποθετείται με σύρμα στη θέση του και το μείγμα σιγά-σιγά επαναφέρεται στη θέση του.
αφήνεται να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου με περιστασιακή ανακίνηση. Μετά από περίπου 12 ώρες τα αρχικά δύο στρώματα
θα συγχωνευθούν σε ένα διαυγές κόκκινο διάλυμα. Σε 24 ώρες, η αντίδραση έχει ολοκληρωθεί. Ο χημικός αφαιρεί προσεκτικά το
το πώμα από τη φιάλη, φορώντας προστασία για τα μάτια. Κάποια ομίχλη οξέος μπορεί να διαφύγει γύρω από το πώμα. το μίγμα της αντίδρασης χύνεται τώρα σε περίπου 500 γραμμάρια θρυμματισμένου πάγου σε ένα ποτήρι ζέσεως των 1000 ή 2000 ml. Μόλις
ο πάγος έχει λιώσει, το κόκκινο στρώμα του προϊόντος διαχωρίζεται και το νερό εκχυλίζεται με περίπου l00 ml νερού.
πετρελαϊκό αιθέρα ή κανονικό αιθυλαιθέρα. Το εκχύλισμα του αιθέρα προστίθεται στο προϊόν και το συνδυασμένο προϊόν
πλένεται πρώτα με νερό και στη συνέχεια με διάλυμα ανθρακικού νατρίου σε νερό. Ο σκοπός αυτών των
πλύσεων είναι η απομάκρυνση του HBr από το προϊόν. Μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι όλο το οξύ απομακρύνεται από το προϊόν
όταν κάποιο φρέσκο διάλυμα ανθρακικού οξέος δεν αναβράζει σε επαφή με το προϊόν.
Αφού απομακρυνθεί όλο το οξύ από το προϊόν, πρέπει να απομακρυνθεί ο αιθέρας από αυτό. Αυτό είναι σημαντικό διότι εάν
ο αιθέρας παραμείνει σε αυτό, θα δημιουργηθεί υπερβολική πίεση στο επόμενο στάδιο στο εσωτερικό του
βόμβα. Επίσης, θα παρεμπόδιζε το σχηματισμό διαλύματος μεταξύ του προϊόντος και της μεθυλαμίνης ή
αμμωνίας. Δεν είναι απαραίτητη η απόσταξη του προϊόντος, διότι με απόδοση άνω του 90%, το ακατέργαστο προϊόν είναι καθαρό.
αρκετά καθαρό για να τροφοδοτήσει το επόμενο στάδιο. Για την απομάκρυνση του αιθέρα από το προϊόν, το ακατέργαστο προϊόν χύνεται σε ένα
φιάλη και εφαρμόζεται κενό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον βρασμό του αιθέρα. Κάποια ήπια θέρμανση με ζεστό νερό είναι
αρκετά χρήσιμη για τη διαδικασία αυτή. Η απόδοση του ακατέργαστου προϊόντος είναι περίπου 200 γραμμάρια.
Με τη βρωμιούχο ένωση στο χέρι, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα που δίνει το MDA ή MDMA. Το
ένωση βρωμίου αντιδρά με αμμωνία ή μεθυλαμίνη για να δώσει MDA ή MDMA.
Για να γίνει η αντίδραση, 50 γραμμάρια της βρωμιούχου ένωσης χύνεται σε ένα ποτήρι ζέσεως και 200 ml πυκνού
υδροξείδιο του αμμωνίου (28% NH3) ή 40% μεθυλαμίνη προστίθενται. Στη συνέχεια, προστίθεται ισοπροπυλική αλκοόλη με
ανάδευση έως ότου σχηματιστεί ένα ωραίο λείο διάλυμα. Δεν είναι καλό να προστεθεί υπερβολική ποσότητα αλκοόλης, διότι ένα πιο αραιό
διάλυμα αντιδρά πιο αργά. Τώρα το μείγμα χύνεται σε έναν σωλήνα "βόμβα". Ο σωλήνας αυτός πρέπει να είναι κατασκευασμένος από ανοξείδωτο
χάλυβα και να έχει λεπτό σπείρωμα και στα δύο άκρα. Ο ανοξείδωτος χάλυβας προτιμάται επειδή το HBr που εκλύεται στο
αντίδραση θα σκουριάσει τον κανονικό χάλυβα. Και τα δύο άκρα του σωλήνα σφίγγονται με ασφάλεια. Ο πυθμένας μπορεί ακόμη και να είναι
συγκολληθεί στη θέση του. Στη συνέχεια, ο σωλήνας τοποθετείται σε μαγειρικό λάδι που θερμαίνεται στους 130 C περίπου.
διατηρείται για περίπου 3 ώρες περίπου και στη συνέχεια αφήνεται να κρυώσει. Μόλις ο σωλήνας είναι απλώς ζεστός, ψύχεται.
Το μείγμα της αντίδρασης χύνεται σε φιάλη απόσταξης, το γυάλινο σκεύος τοποθετείται για απλή απόσταξη και το καπάκι ξεβιδώνεται.
αποστάζεται η ισοπροπυλική αλκοόλη και η περίσσεια αμμωνίας ή μεθυλαμίνης. Όταν γίνει αυτό, το υπόλειμμα στο εσωτερικό του
της φιάλης γίνεται όξινο με υδροχλωρικό οξύ. Εάν υπάρχει χαρτί με ένδειξη pH, το pH πρέπει να είναι περίπου 3.
πρέπει να επιδιώκεται. Με τον τρόπο αυτό η MDA μετατρέπεται σε υδροχλωρίδιο το οποίο είναι υδατοδιαλυτό. Καλή ισχυρή ανακίνηση της
µίγµατος εξασφαλίζει ότι η µετατροπή αυτή είναι πλήρης. Το πρώτο στάδιο του καθαρισμού είναι η ανάκτηση του μη αντιδρώντος
βρωμιούχων ενώσεων. Για να γίνει αυτό, προστίθενται 200 έως 300 ml αιθέρα. Μετά από λίγη ανακίνηση, το στρώμα του αιθέρα
διαχωρίζεται. Περιέχει περίπου 20 γραμμάρια βρωμοενώσεως που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά σε μεταγενέστερες παρτίδες.
Τώρα το όξινο διάλυμα που περιέχει την MDA γίνεται έντονα βασικό με διάλυμα αλισίβας. Το μείγμα ανακινείται για
μερικά λεπτά για να εξασφαλιστεί ότι η MDA μετατρέπεται σε ελεύθερη βάση. Μετά από παραμονή για λίγα λεπτά, η MDA
επιπλέει στην κορυφή του νερού ως ένα σκουρόχρωμο ελαιώδες στρώμα. Το στρώμα αυτό διαχωρίζεται και τοποθετείται σε φιάλη απόσταξης.
Στη συνέχεια, το στρώμα νερού εκχυλίζεται με λίγο τολουόλιο για να βγει η εναπομένουσα ελεύθερη βάση MDA. Το τολουόλιο είναι
συνδυάζεται με το στρώμα της ελεύθερης βάσης και το τολουόλιο αποστάζεται. Στη συνέχεια εφαρμόζεται κενό και το μείγμα
γίνεται κλασματική απόσταξη. Ένας καλός αναρροφητήρας με κρύο νερό θα απομακρύνει το MDA σε θερμοκρασία 150 έως 160
C. Η ελεύθερη βάση πρέπει να είναι διαυγής έως ανοιχτό κίτρινο και να δίνει απόδοση περίπου 20 ml. Αυτή η ελεύθερη βάση μετατρέπεται σε
το κρυσταλλικό υδροχλωρίδιο διαλύοντάς το σε αιθέρα και διοχετεύοντας με φυσαλίδες ξηρό αέριο HCl.
Η παρακάτω σύνθεση δεν προορίζεται για να πραγματοποιηθεί από έναν αρχάριο χημικό, αν και δεν είναι τρομερά δύσκολη.
Για τις περιγραφές του τρόπου εκτέλεσης των διαδικασιών, θα πρέπει να αγοράσετε μια τυποποιημένη αναφορά εργαστηριακών διαδικασιών
εγχειρίδιο (ή κατά προτίμηση θα πρέπει να παρακολουθήσετε οργανική χημεία στο κολέγιο).
Μέθοδος 1
Σε ένα καλά αναδευόμενο, ψυχόμενο μείγμα 34g 30% H202 (υπεροξείδιο του υδρογόνου) σε 150g 80% HCO2H (μυρμηκικό οξύ)
προστέθηκε, σταγόνα-σταγόνα, διάλυμα 32,4g ισοσαφρόλης σε 120ml ακετόνης με ρυθμό που διατηρούσε την αντίδραση
μείγμα να μην υπερβεί τους 40 βαθμούς C. Αυτό απαιτούσε λίγο περισσότερο από 1 ώρα και χρησιμοποιήθηκε εξωτερική ψύξη ως
αναγκαία. Η ανάδευση συνεχίστηκε για 16 ώρες και δόθηκε προσοχή ώστε η αργή εξώθερμη αντίδραση να μην
να μην προκαλέσει υπερβολική θέρμανση. Ένα εξωτερικό λουτρό με τρεχούμενο νερό λειτούργησε καλά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το διάλυμα
εξελίχθηκε από πορτοκαλί χρώμα σε βαθύ κόκκινο. Όλα τα πτητικά συστατικά απομακρύνθηκαν υπό κενό το οποίο
απέδωσε περίπου 60 g ενός πολύ βαθύ υπολείμματος. Αυτό διαλύθηκε σε 60ml MeOH (μεθυλική αλκοόλη -- μεθανόλη),
αντιμετωπίστηκε με 360ml 15% H2SO4 (θειικό οξύ) και θερμάνθηκε για 3 ώρες στο ατμόλουτρο. Μετά την ψύξη του
το μείγμα εκχυλίστηκε με 3x75ml Et2O (διαιθυλαιθέρας) ή C6H6 (βενζόλιο). Συνιστάται ότι, το
τα συγκεντρωμένα εκχυλίσματα να πλένονται -- πρώτα με H2O και στη συνέχεια με αραιό NaOH (υδροξείδιο του νατρίου). Στη συνέχεια, το
ο διαλύτης απομακρύνεται υπό κενό για να παραχθούν 20,6g 3,4-μεθυλενοδιεξυφαινυλακετόνης (3,4-
μεθυλενοδιοξυβενζυλομεθυλοκετόνη). Το τελικό υπόλειμμα μπορεί να αποσταχθεί σε 2,0mm/108-112 βαθμούς C, ή σε
περίπου 160 βαθμούς C στην αντλία νερού.
Προστίθενται 23 g 3,4-μεθυλενοδιεξυφαινυλακετόνης σε 65 g HCONH2 (φορμαμίδιο) και θερμαίνονται στους 190 βαθμούς επί πέντε ώρες.
Ψύξτε, προσθέστε 100ml H20, εκχυλίστε με C6H6 (βενζόλιο) και εξατμίστε σε κενό το εκχύλισμα. Προστίθενται 8ml MeOH
(μεθυλική αλκοόλη -- μεθανόλη) και 75ml 15% HCl στο υπόλειμμα, θερμαίνεται σε υδατόλουτρο δύο ώρες και εκχυλίζεται σε
κενό (ή να γίνει βασικός καθαρισμός με KOH και εκχύλιση του ελαίου με βενζόλιο και ξήρανση, εξάτμιση σε κενό) για να ληφθούν 11,7 g
3,4-μεθυλενοδιοξυαμφεταμίνη (MDA) Για την παραγωγή MDMA αντικαταστήστε το φορμαμίδιο στην παραπάνω σύνθεση με Ν-μεθυλοφορμαμίδιο.
Μέθοδος 2
Πρόκειται για μια λιγότερο προκλητική μέθοδο που παράγει συνήθως μόνο MDA. Πρόκειται για μια διαδικασία δύο βημάτων που αντιδρά πρώτα με σαφρόλη
με υδροβρωμικό οξύ για να προκύψει 3,4-μεθυλενο-οξυφαινυλο-2-βρωμοπροπάνιο, και στη συνέχεια παίρνει αυτό το υλικό και
αντιδρώντας το με αμμωνία ή μεθυλαμίνη για την παραγωγή MDA ή MDMA αντίστοιχα. Η διαδικασία αυτή έχει το εξής
πλεονεκτήµατα ότι δεν είναι καθόλου ευαίσθητη στο µέγεθος της παρτίδας, ούτε είναι πιθανό να "ξεφύγει" και να δηµιουργήσει ένα πισσώδες µπέρδεµα.
Μοιράζεται με την αντίδραση Ritter το πλεονέκτημα της χρήσης φθηνών, απλών και εύκολα διαθέσιμων χημικών ουσιών.
Το μοναδικό μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η ανάγκη να γίνει η τελική αντίδραση με αμμωνία ή μεθυλαμίνη.
μέσα σε σφραγισμένο σωλήνα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αντίδραση πρέπει να γίνει σε θερμοκρασίες 120-140 C, και
ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτή η θερμοκρασία είναι να σφραγιστούν τα αντιδρώντα μέσα σε μια βόμβα. Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα
επικίνδυνο και είναι αρκετά ασφαλές αν ληφθούν κάποιες απλές προφυλάξεις.
Το πρώτο στάδιο της μετατροπής, η αντίδραση με υδροβρωμικό οξύ, είναι αρκετά απλό και παράγει σχεδόν ένα
100% απόδοση του βρωμιούχου προϊόντος. Βλέπε Journal of Biological Chemistry, τόμος 108, σελίδα 619. Το
συγγραφέας είναι ο H.E. Carter. Βλέπε επίσης Chemical Abstracts 1961, στήλη 14350. Λαμβάνει χώρα η ακόλουθη αντίδραση:
Για να γίνει η αντίδραση, 200 ml παγωμένου οξικού οξέος χύνεται σε ένα μπουκάλι σαμπάνιας τοποθετημένο μέσα σε πάγο. Μόλις το
οξικό οξύ έχει κρυώσει, προστίθενται αργά και με ανακάτεμα 300 γραμμάρια (200 ml) 48% υδροβρωμικού οξέος.
Μόλις το μείγμα αυτό κρυώσει, προστίθενται αργά και με ανακάτεμα 100 γραμμάρια σαφρόλης. Μόλις το σαφρόλιο
προστίθεται, το φτηνό πλαστικό πώμα της φιάλης σαμπάνιας τοποθετείται με σύρμα στη θέση του και το μείγμα σιγά-σιγά επαναφέρεται στη θέση του.
αφήνεται να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου με περιστασιακή ανακίνηση. Μετά από περίπου 12 ώρες τα αρχικά δύο στρώματα
θα συγχωνευθούν σε ένα διαυγές κόκκινο διάλυμα. Σε 24 ώρες, η αντίδραση έχει ολοκληρωθεί. Ο χημικός αφαιρεί προσεκτικά το
το πώμα από τη φιάλη, φορώντας προστασία για τα μάτια. Κάποια ομίχλη οξέος μπορεί να διαφύγει γύρω από το πώμα. το μίγμα της αντίδρασης χύνεται τώρα σε περίπου 500 γραμμάρια θρυμματισμένου πάγου σε ένα ποτήρι ζέσεως των 1000 ή 2000 ml. Μόλις
ο πάγος έχει λιώσει, το κόκκινο στρώμα του προϊόντος διαχωρίζεται και το νερό εκχυλίζεται με περίπου l00 ml νερού.
πετρελαϊκό αιθέρα ή κανονικό αιθυλαιθέρα. Το εκχύλισμα του αιθέρα προστίθεται στο προϊόν και το συνδυασμένο προϊόν
πλένεται πρώτα με νερό και στη συνέχεια με διάλυμα ανθρακικού νατρίου σε νερό. Ο σκοπός αυτών των
πλύσεων είναι η απομάκρυνση του HBr από το προϊόν. Μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι όλο το οξύ απομακρύνεται από το προϊόν
όταν κάποιο φρέσκο διάλυμα ανθρακικού οξέος δεν αναβράζει σε επαφή με το προϊόν.
Αφού απομακρυνθεί όλο το οξύ από το προϊόν, πρέπει να απομακρυνθεί ο αιθέρας από αυτό. Αυτό είναι σημαντικό διότι εάν
ο αιθέρας παραμείνει σε αυτό, θα δημιουργηθεί υπερβολική πίεση στο επόμενο στάδιο στο εσωτερικό του
βόμβα. Επίσης, θα παρεμπόδιζε το σχηματισμό διαλύματος μεταξύ του προϊόντος και της μεθυλαμίνης ή
αμμωνίας. Δεν είναι απαραίτητη η απόσταξη του προϊόντος, διότι με απόδοση άνω του 90%, το ακατέργαστο προϊόν είναι καθαρό.
αρκετά καθαρό για να τροφοδοτήσει το επόμενο στάδιο. Για την απομάκρυνση του αιθέρα από το προϊόν, το ακατέργαστο προϊόν χύνεται σε ένα
φιάλη και εφαρμόζεται κενό. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον βρασμό του αιθέρα. Κάποια ήπια θέρμανση με ζεστό νερό είναι
αρκετά χρήσιμη για τη διαδικασία αυτή. Η απόδοση του ακατέργαστου προϊόντος είναι περίπου 200 γραμμάρια.
Με τη βρωμιούχο ένωση στο χέρι, ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα που δίνει το MDA ή MDMA. Το
ένωση βρωμίου αντιδρά με αμμωνία ή μεθυλαμίνη για να δώσει MDA ή MDMA.
Για να γίνει η αντίδραση, 50 γραμμάρια της βρωμιούχου ένωσης χύνεται σε ένα ποτήρι ζέσεως και 200 ml πυκνού
υδροξείδιο του αμμωνίου (28% NH3) ή 40% μεθυλαμίνη προστίθενται. Στη συνέχεια, προστίθεται ισοπροπυλική αλκοόλη με
ανάδευση έως ότου σχηματιστεί ένα ωραίο λείο διάλυμα. Δεν είναι καλό να προστεθεί υπερβολική ποσότητα αλκοόλης, διότι ένα πιο αραιό
διάλυμα αντιδρά πιο αργά. Τώρα το μείγμα χύνεται σε έναν σωλήνα "βόμβα". Ο σωλήνας αυτός πρέπει να είναι κατασκευασμένος από ανοξείδωτο
χάλυβα και να έχει λεπτό σπείρωμα και στα δύο άκρα. Ο ανοξείδωτος χάλυβας προτιμάται επειδή το HBr που εκλύεται στο
αντίδραση θα σκουριάσει τον κανονικό χάλυβα. Και τα δύο άκρα του σωλήνα σφίγγονται με ασφάλεια. Ο πυθμένας μπορεί ακόμη και να είναι
συγκολληθεί στη θέση του. Στη συνέχεια, ο σωλήνας τοποθετείται σε μαγειρικό λάδι που θερμαίνεται στους 130 C περίπου.
διατηρείται για περίπου 3 ώρες περίπου και στη συνέχεια αφήνεται να κρυώσει. Μόλις ο σωλήνας είναι απλώς ζεστός, ψύχεται.
Το μείγμα της αντίδρασης χύνεται σε φιάλη απόσταξης, το γυάλινο σκεύος τοποθετείται για απλή απόσταξη και το καπάκι ξεβιδώνεται.
αποστάζεται η ισοπροπυλική αλκοόλη και η περίσσεια αμμωνίας ή μεθυλαμίνης. Όταν γίνει αυτό, το υπόλειμμα στο εσωτερικό του
της φιάλης γίνεται όξινο με υδροχλωρικό οξύ. Εάν υπάρχει χαρτί με ένδειξη pH, το pH πρέπει να είναι περίπου 3.
πρέπει να επιδιώκεται. Με τον τρόπο αυτό η MDA μετατρέπεται σε υδροχλωρίδιο το οποίο είναι υδατοδιαλυτό. Καλή ισχυρή ανακίνηση της
µίγµατος εξασφαλίζει ότι η µετατροπή αυτή είναι πλήρης. Το πρώτο στάδιο του καθαρισμού είναι η ανάκτηση του μη αντιδρώντος
βρωμιούχων ενώσεων. Για να γίνει αυτό, προστίθενται 200 έως 300 ml αιθέρα. Μετά από λίγη ανακίνηση, το στρώμα του αιθέρα
διαχωρίζεται. Περιέχει περίπου 20 γραμμάρια βρωμοενώσεως που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ξανά σε μεταγενέστερες παρτίδες.
Τώρα το όξινο διάλυμα που περιέχει την MDA γίνεται έντονα βασικό με διάλυμα αλισίβας. Το μείγμα ανακινείται για
μερικά λεπτά για να εξασφαλιστεί ότι η MDA μετατρέπεται σε ελεύθερη βάση. Μετά από παραμονή για λίγα λεπτά, η MDA
επιπλέει στην κορυφή του νερού ως ένα σκουρόχρωμο ελαιώδες στρώμα. Το στρώμα αυτό διαχωρίζεται και τοποθετείται σε φιάλη απόσταξης.
Στη συνέχεια, το στρώμα νερού εκχυλίζεται με λίγο τολουόλιο για να βγει η εναπομένουσα ελεύθερη βάση MDA. Το τολουόλιο είναι
συνδυάζεται με το στρώμα της ελεύθερης βάσης και το τολουόλιο αποστάζεται. Στη συνέχεια εφαρμόζεται κενό και το μείγμα
γίνεται κλασματική απόσταξη. Ένας καλός αναρροφητήρας με κρύο νερό θα απομακρύνει το MDA σε θερμοκρασία 150 έως 160
C. Η ελεύθερη βάση πρέπει να είναι διαυγής έως ανοιχτό κίτρινο και να δίνει απόδοση περίπου 20 ml. Αυτή η ελεύθερη βάση μετατρέπεται σε
το κρυσταλλικό υδροχλωρίδιο διαλύοντάς το σε αιθέρα και διοχετεύοντας με φυσαλίδες ξηρό αέριο HCl.
