Μια νέα μελέτη έχει εμβαθύνει στις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ της αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας (ASPD) και των διαταραχών χρήσης ουσιών (SUDs), προσφέροντας νέες πληροφορίες για τα μοτίβα συσχέτισης που έχουν από καιρό ιντριγκάρει τους ερευνητές. Δημοσιευμένη στο Translational Psychiatry, η έρευνα αυτή διερευνά πώς η ASPD αλληλεπιδρά με τις διαγνώσεις και τη σοβαρότητα των διαταραχών χρήσης αλκοόλ, κάνναβης, κοκαΐνης, οπιοειδών και καπνού. Τα ευρήματα της μελέτης έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην καλύτερη κατανόηση της συνύπαρξης αυτών των καταστάσεων και θα μπορούσαν να επηρεάσουν μελλοντικές θεραπευτικές προσεγγίσεις.
Η ASPD είναι μια ψυχιατρική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από χειριστική, παρορμητική και συχνά επιθετική συμπεριφορά, με έντονη έλλειψη μεταμέλειας. Η διαταραχή αυτή είναι δυσανάλογα συχνή σε άτομα που πάσχουν από SUDs. Στην πραγματικότητα, προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι, ενώ η ASPD είναι παρούσα σε περίπου 3,6% του γενικού πληθυσμού, μπορεί να βρεθεί έως και στο 81% των ατόμων που παλεύουν με τη χρήση ουσιών. Αυτή η συγκλονιστική επικάλυψη υπογραμμίζει την ανάγκη για πιο λεπτομερείς έρευνες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η ASPD αλληλεπιδρά με τις διάφορες μορφές εθισμού.
Η μελέτη, με επικεφαλής μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Yale και άλλα εξέχοντα ιδρύματα, επικεντρώθηκε σε 1.660 άτομα που διαγνώστηκαν με ASPD, συγκρίνοντάς τα με μια ομάδα ελέγχου 6.640 ατόμων. Οι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν με βάση κριτήρια αντιστοίχισης, όπως το φύλο, η ηλικία και η φυλή, ώστε να ελεγχθούν δημογραφικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα. Ο στόχος ήταν να διερευνηθούν οι σχέσεις μεταξύ της ASPD και πέντε τύπων SUD: διαταραχές χρήσης αλκοόλ (AUD), κάνναβης (CanUD), κοκαΐνης (CocUD), οπιοειδών (OUD) και καπνού (TUD).
Ένα από τα βασικά ευρήματα της μελέτης ήταν η ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της ASPD και της διάγνωσης και της σοβαρότητας των AUD, CanUD και TUD. Για παράδειγμα, τα άτομα με ASPD είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να διαγνωστούν με διαταραχή χρήσης αλκοόλ (με αναλογία πιθανοτήτων 1,89) και υπερδιπλάσιες πιθανότητες να διαγνωστούν με διαταραχή χρήσης κάνναβης (με αναλογία πιθανοτήτων 2,13). Ενώ η ASPD συνδέθηκε επίσης με διαταραχές χρήσης κοκαΐνης και οπιοειδών, οι εν λόγω συσχετίσεις δεν επέζησαν των αυστηρών στατιστικών ελέγχων που απαιτούνται για την επιβεβαίωσή τους με μεγάλη βεβαιότητα.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια για τις ΣΔΤ, όπως η επικίνδυνη χρήση, τα συμπτώματα στέρησης και οι προσπάθειες διακοπής. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κριτήριο της "επικίνδυνης χρήσης" συσχετίστηκε σταθερά με την ASPD σε όλες τις ουσίες που μελετήθηκαν. Αυτό υποδηλώνει ότι τα άτομα με ASPD τείνουν να εμπλέκονται σε επικίνδυνες συμπεριφορές κατά τη χρήση ουσιών, ανεξάρτητα από τον τύπο του φαρμάκου. Ωστόσο, σε μια αναπάντεχη τροπή, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι απόπειρες διακοπής της κοκαΐνης σχετίζονταν αντιστρόφως ανάλογα με την ASPD. Με άλλα λόγια, τα άτομα με ASPD ήταν λιγότερο πιθανό να προσπαθήσουν να κόψουν την κοκαΐνη σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς τη διαταραχή.
Η ανακάλυψη αυτή εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα και τις συμπεριφορές των ατόμων με ASPD σε σχέση με τη χρήση ουσιών. Μήπως η παρορμητική και επιζητούσα τον κίνδυνο φύση της ASPD καθιστά τα άτομα λιγότερο πιθανό να εγκαταλείψουν τις εξαρτησιογόνες ουσίες ή υπάρχει κάτι συγκεκριμένο για την κοκαΐνη που επηρεάζει αυτή τη συμπεριφορά; Θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες για να αποσαφηνιστούν οι ψυχολογικοί και νευροβιολογικοί μηχανισμοί που παίζουν ρόλο.
Τα ευρήματα της μελέτης υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα της συννοσηρότητας ASPD-SUD. Με τη διερεύνηση των διαφορετικών μοτίβων SUD μεταξύ των ατόμων με ASPD, η έρευνα προσφέρει πολύτιμες γνώσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους κλινικούς ιατρούς να αναπτύξουν πιο στοχευμένες παρεμβάσεις. Για παράδειγμα, τα θεραπευτικά προγράμματα μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσουν πιο άμεσα τον αυξημένο κίνδυνο επικίνδυνης χρήσης στους ασθενείς με ASPD, καθώς και τις μοναδικές προκλήσεις που θέτουν ορισμένες ουσίες όπως η κοκαΐνη.
Μια άλλη αξιοσημείωτη πτυχή της μελέτης ήταν η εστίασή της στη σοβαρότητα των ΣΔΤ. Διαπίστωσε ότι οι συσχετίσεις μεταξύ της ASPD και των διαγνώσεων SUD ήταν ισχυρότερες από εκείνες που βασίζονται στη σοβαρότητα της διαταραχής. Αυτό υποδηλώνει ότι η ASPD μπορεί να συνδέεται στενότερα με το αν ένα άτομο αναπτύσσει εθισμό ή όχι, παρά με το πόσο σοβαρός γίνεται αυτός ο εθισμός.
Συνολικά, αυτή η έρευνα σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός για την κατανόηση των διπλών προκλήσεων της ASPD και των SUDs. Ρίχνοντας φως στους ξεχωριστούς τρόπους με τους οποίους αυτές οι διαταραχές αλληλεπιδρούν, ανοίγει το δρόμο για μελλοντικές μελέτες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα διαγνωστικά κριτήρια και να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας. Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης, οι "εξατομικευμένες παρεμβάσεις που στοχεύουν στην υποτυποποίηση βάσει μηχανισμών" θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καλύτερη φροντίδα για τα άτομα που παλεύουν τόσο με την ASPD όσο και με τις διαταραχές χρήσης ουσιών.
Για περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να έχετε πρόσβαση στο πλήρες άρθρο εδώ: https://doi.org/10.1038/s41398-024-03054-z (clearnet).
Αν σας ενδιαφέρουν τέτοιες δημοσιεύσεις, παρακαλώ αντιδράστε και αφήστε σχόλια. Αυτό θα είναι ένα σημάδι για να συνεχίσω.
