ΙΜΟ η πιο σημαντική πρακτική διαφορά μεταξύ P2P και P2NP είναι το γεγονός ότι το P2NP μπορεί να αναχθεί απευθείας σε αμφεταμίνη με τη χρήση κατάλληλου αναγωγικού παράγοντα, ενώ το P2P στερείται το άζωτο και πρέπει να υποστεί αντίδραση αναγωγικής αμίνωσης για τη σύνθεση αμφεταμίνης (ή μεθαμφεταμίνης).
Το P2NP μπορεί να μετατραπεί σε P2P σε αρκετά καλή απόδοση με εύκολες διαδικασίες Εάν είτε δεν έχετε πρόσβαση στους απαραίτητους αναγωγικούς παράγοντες και θέλετε να ακολουθήσετε τη μέθοδο leuckart είτε εάν θέλετε μεθαμφεταμίνη ως τελικό προϊόν.