Αλκοόλη & Κεταμίνη
Το αλκοόλ, γνωστό και ως αιθανόλη, είναι κατασταλτικό του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ). Αυτό σημαίνει ότι επιβραδύνει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού, οδηγώντας σε καταστολή, μειωμένο άγχος και μυϊκή χαλάρωση. Το αλκοόλ επηρεάζει διάφορους νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο, οι οποίοι είναι χημικές ουσίες που μεταδίδουν σήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων.
Γάμμα-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA): Το αλκοόλ ενισχύει τις επιδράσεις του GABA, ενός ανασταλτικού νευροδιαβιβαστή. Αυτό οδηγεί σε αισθήματα χαλάρωσης, καταστολής και μειωμένου άγχους.
Γλουταμινικό: Το αλκοόλ αναστέλλει τις επιδράσεις του γλουταμινικού, ενός διεγερτικού νευροδιαβιβαστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Αλληλεπίδραση με κανάλια ιόντων με πύλη λιγκάντων: Έχει αποδειχθεί ότι το αλκοόλ αλληλεπιδρά με συγκεκριμένα κανάλια ιόντων με πύλη λιγανδρών στον εγκέφαλο, ιδίως με τους πενταμερείς υποδοχείς νευροδιαβιβαστών. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι υποδοχείς νικοτινικής ακετυλοχολίνης (nAChRs), οι υποδοχείς GABAA (GABAA Rs) και οι υποδοχείς γλυκίνης (GlyRs). Αυτοί οι υποδοχείς διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη νευροδιαβίβαση και η διαμόρφωσή τους από το αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε διάφορες συμπεριφορικές επιδράσεις.
Επιδράσεις στη ντοπαμίνη: Το αλκοόλ αυξάνει την απελευθέρωση της ντοπαμίνης στο κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου. Η ντοπαμίνη συνδέεται με την ευχαρίστηση, την ανταμοιβή και τα κίνητρα. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αισθάνεται ανταμείβοντας και ευχάριστα, οδηγώντας σε επαναλαμβανόμενη κατανάλωση.
Καθώς τα επίπεδα αλκοόλ αυξάνονται στην κυκλοφορία του αίματος, τα άτομα μπορεί να βιώσουν αισθήματα ευφορίας, ομιλητικότητας και αυξημένης κοινωνικότητας. Ωστόσο, τα υψηλότερα επίπεδα μπορεί να οδηγήσουν σε μειωμένη κρίση, προβλήματα συντονισμού και επιβραδυνόμενα αντανακλαστικά.
Ηκεταμίνη δρα κυρίως μέσω του αποκλεισμού των υποδοχέων N-methyl-D-aspartate (NMDA) στον εγκέφαλο. Ο υποδοχέας NMDA είναι ένας τύπος υποδοχέα γλουταμικού και ο αποκλεισμός του από την κεταμίνη οδηγεί σε μείωση της νευρωνικής διεγερσιμότητας και της συναπτικής μετάδοσης. Αυτό οδηγεί σε αποτελέσματα όπως η αναλγησία, η καταστολή και η αλλοιωμένη αντίληψη της όρασης και του ήχου.
Ενώ η κεταμίνη μπλοκάρει τους υποδοχείς NMDA, αυξάνει έμμεσα την απελευθέρωση του γλουταμινικού σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Αυτή η αύξηση του γλουταμινικού μπορεί να ενεργοποιήσει άλλους τύπους υποδοχέων γλουταμινικού, όπως οι υποδοχείς α-αμινο-3-υδροξυ-5-μεθυλ-4-ισοξαζολοπροπιονικού οξέος (AMPA), οδηγώντας σε διάφορες επακόλουθες επιδράσεις.
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η κεταμίνη μπορεί να επηρεάσει το σεροτονινεργικό σύστημα του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, έχει αποδειχθεί ότι η κεταμίνη αυξάνει τη δέσμευση των υποδοχέων 5-HT1B σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, όπως ο πυρήνας accumbens και το κοιλιακό pallidum. Αυτή η αλληλεπίδραση με το σεροτονινεργικό σύστημα ενδέχεται να συμβάλλει στις αντικαταθλιπτικές της επιδράσεις.
Σε υψηλότερες δόσεις, η κεταμίνη μπορεί να προκαλέσει διαχωριστικά συμπτώματα, οδηγώντας σε αισθήματα απομάκρυνσης από το περιβάλλον και τον εαυτό μας.
Όταν το αλκοόλ και η κεταμίνη λαμβάνονται μαζί, οι επιδράσεις τους μπορεί να είναι προσθετικές ή ακόμη και συνεργιστικές. Αυτό σημαίνει ότι οι συνδυασμένες επιδράσεις μπορεί να είναι ισχυρότερες από το άθροισμα των επιμέρους επιδράσεών τους. Και οι δύο ουσίες καταθλίβουν το κεντρικό νευρικό σύστημα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μια βαθιά κατάσταση καταστολής ή απώλειας των αισθήσεων.
Αναπνευστική καταστολή: Τόσο το αλκοόλ όσο και η κεταμίνη μπορούν να καταστείλουν το αναπνευστικό σύστημα. Όταν λαμβάνονται μαζί, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αναπνευστικής καταστολής, η οποία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.
Αυξημένη δηλητηρίαση: Η συνδυασμένη χρήση μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη κατάσταση μέθης, η οποία μπορεί να επηρεάσει την κρίση, τον συντονισμό και τον χρόνο αντίδρασης. Και οι δύο ενώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ασταθείς κινήσεις και ενέχουν σημαντικό κίνδυνο ναυτίας και λιποθυμίας. Εάν κάποιος χάσει τις αισθήσεις του ενώ επηρεάζεται, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να εισπνεύσει εμετό, εκτός εάν τοποθετηθεί με ασφάλεια στη στάση ανάρρωσης.
Αποσχιστικά επεισόδια: Η κεταμίνη από μόνη της μπορεί να προκαλέσει διαχωριστικά επεισόδια και συμπτώματα που μοιάζουν με ψυχωτικά. Ο συνδυασμός της με αλκοόλ μπορεί να εντείνει αυτές τις επιδράσεις.
Δυνατότητα υπερδοσολογίας: Οι ηρεμιστικές επιδράσεις και των δύο ουσιών μπορεί να ενισχυθούν όταν χρησιμοποιούνται μαζί, αυξάνοντας τον κίνδυνο υπερδοσολογίας.
Υπάρχουν αναφορές ατόμων που αναπτύσσουν εξάρτηση από την κεταμίνη, ιδίως όταν χρησιμοποιείται για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Ο συνδυασμός της με αλκοόλ ενδέχεται να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης διαταραχής χρήσης ουσιών.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Last edited by a moderator:
